با نگاه به عوامل تولید، ۵ مولفه را می‌بینید. اول نیروی انسانی ماهر، دوم تکنولوژی، سوم مواد اولیه و امکاناتی که بتوان از آن در تولید استفاده کرد، چهارم سرمایه و در آخر بازار.
خوشبختانه ما در بخش نیروی انسانی ماهر، نیروی متخصص به اندازه‌ی کافی داریم و می توان از نیروهای که دارای مهارت هستند و در حال حاضر از دانشگاه فارغ‌التحصیل شده‌اند استفاده کرد و این یکی از مهم‌ترین عواملی است که ما در اختیار داریم.
در بحث سرمایه، سرمایه کوچک مردم در بخش عمومی و خصوصی یکی از مهم‌ترین عوامل تولید است و باید بانک‌ها را به این سمت سوق داد تا وام‌ها و تسهیلاتی که به مردم می‌دهند برای اشتغال و تولید باشد، نه دلالی یا ایجاد بازار کاذب.
بخش سوم که بحث درباره مواد اولیه هست، بسیار با اهمیت است. متاسفانه به لحاظ آن که زنجیره‌های تولید ما ناقص است عملا نمی توانیم ارزش‌افزوده ای نسبت به مواد اولیه ایجاد کنیم؛ به عنوان مثال ما یک بشکه نفت را ۵۰ دلار می فروشیم ولی کشوری مثل آلمان همین یک بشکه نفت ما را با ارزش‌افزوده و تکنولوژی به هزار دلار تبدیل می کند. اگر ارزش‌افزوده را در اقتصاد ایران ایجاد کنیم مراکز تولیدی افزایش پیدا خواهند کرد.
مسِئله‌ی دیگر در تولید مسئله‌ی تکنولوژی است که ما با توجه به سیاست‌های ابلاغی اقتصاد مقاومتی در خصوص اقتصاد دانش‌بنیان باید با کم‌ترین مواد اولیه و ارزش‌افزوده تکنولوژی تولیداتمان را به سمت رونق ببریم.
و در آخر بحث بازار را در پیش‌رو داریم که الحمدالله ایران هم یک بازار داخلی ۸۰ میلیونی دارد و هم حدود ۳۰۰ تا ۴۰۰ میلیون نفر بازارهای مشترک همسایگان ما هستند که اگر بتوانیم این تعداد را از نظر کالا تامین کنیم تولید را به یک نقطه مثبت می‌رسانیم. اگر ما سیاست‌هایمان را با بخش پولی و بانکی، کسب و کار و سرمایه هماهنگ نکنیم نمی‌توانیم در بخش رونق تولید موفق عمل کنیم.
در مجموع اقتصاد یک بخش همگانی است و همه آحاد مردم، مسئولین، دست اندرکاران، نخبگان، اندیشمندان و سرمایه داران باید در عرصه اقتصاد وارد شوند و اگر ما دست روی دست بگذاریم تا دولت کاری کند اولین گام اشتباه را در عمل به شعار سال برداشته ایم.
*دبیر کل حزب سبز ایران
۲۱۴۲۱۵