وقتی فضای انتخاباتی در کشور شکل می گیرد، نامزدها و داوطلبان انتخابات تصور می کنند که با طرح مسایل و موضوعات روز می توانند رای مردم را به نفع خود جلب کنند. به عبارت دیگر این روزها شاهد آن هستیم که مردم با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می کنند و طبیعی است که شاید از برخی دستگاه ها و مسئولان اجرایی نارضایتی یا گلایه مند باشند بنابراین عمدتا به حرف ها و مواضعی که از تریبون‌های مختلف بیان می شود گوش می‌کنند تا ببینند چه کسی به دغدغه های آنها توجه دارد.
برخی نمایندگان و سیاسیونی که قصد ورود به عرصه یازدهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی را دارند، از این مسئله آگاهند و به همین خاطر از ادبیات پوپولیستی استفاده می کنند تا از این فضا آورده ای نصیب شان شود.
کسی که چهارسال نماینده مجلس بوده و به اهداف خود و شعارهای خود، جامع عمل نپوشانده، الان سعی می‌کند بگوید «ما می‌خواستیم کاری انجام دهیم و اجازه ندادند» و در واقع تصور می کند با این کار می تواند فرار به جلو کند و با طرح شعارهای جدید آرایی به دست آورد.
من معتقدم نمایندگان یکی از مهم‌ترین اصولی که دارند این هست که حقیقت‌ها را بگویند و به دنبال راه درمان باشند. اگر نمایندگان فقط دردها را بگویند و با وجود داشتن ابزار بسیار قوی، برای حل مشکلات مردم راه درمانی معرفی نکنند، بهتر است بروند ژورنالیست شوند تا اینکه نماینده مردم باشند.
* دبیر کل حزب سبز ایران
۲۱۴۲۱۵