علی را من به مـــــولا می‌شــــناسم
قــــرین با بیــــتِ الله میشنــــاسم
فتائی چون علی عالَم نـــدیده است
من او را رمـــــــز الاّ می‌شـــــناسم
به کعبـــه مولِد و مقتـــل به مسجـد
از این برتر کجـــــاها میشنــــاسم؟
مجــو وصف علی مر وصـف او را
ز یــــارِ غـــــارِ حــــــرّا می‌شنـاسم
کسی منـــکر بود فضـــل علی را؟
من او را نفس طـــــاها میشنــــاسم
به غیـــــــر او علی گر نــــام باشـد
من آن را بی مسمـــــــّـا می‌شنـــاسم
بپــروردش عـلی را شخص احمـد
مـــربّی با مربـــــّـا می‌شناسم
خــدا وصفش نمود انـدر کتـــابش
من او را ز «اَنفُسِنـــــا » می‌شناسم
عــــلی از من بُوَد من از علیـِـــــَم
دو اند، من آن دو یکتـــــا می‌شناسم
خدا در فضـــل ایمانش چنین گفت
مـــر او را کی چــو سقّـا می‌شناسم؟
رفیـــــقِ عالَــــم و شـافع به محشـر
به دنیــــــا و به عقبـــــــــا می‌شناسم
علی آن مـــرد پیــکاری که در رزم
گـریزان جمـــــله اعـــــدا می‌شناسم
نشینـــد، دل سپـــــارد، گــوش دارد
بـه نــــرمی با یتـــــاما میشنــــاسم
علی هست اولین مســـلِم به عالــــم
مـن او را بعـــــد مولا می‌شـــناســم
به وقت خــــواندن عقد اخـــــوت
یـگانه فـــــرد آخــــا می‌شنـــــاسم
اگر بر عــــلم باشد در به عــــالـم
علی تنـــــها ز درها می‌شنــــــاسم
مگو خــمّ غدیر یک بــرکه ای بود
من آن را صــد چو دریـا می‌شناسم!
ز امواج غـــــدیر عالـَـــم خروشیـد
معـــــاند بی ســـر و پا می‌شنـــاسم
مگو قنبـــــر بُوَد یک از غـــلامـش
من او را بــِـــه ز آقـــــا می‌شنـــاسم
به میـــــدان نبرد زورآزمـــــایــان
فــــراری رو به صحــــرا می‌شـناسم
به وقت دعــــوی مــردم به نــزدش
ز حُـکمش من ثنـــــاها می‌شنــاسم
علی ای صــــوت عـــدل آدمیــزاد
کجــا کس از تــو اَولا می‌شنـاسم؟
عــــلی با آن همه شهــرت و قــدرت
مـن او را مــــرد تنهــــا می‌شنـــاسم!
ز فعـــل دشمــن و هم دوست او را
مَهیــــن مظـــلوم دنیـــا می‌شناسم!
یکی او را خـدا گفت و غــلوّ کـرد
من آن را قول رســـــوا می‌شنـــاسم
دگر گــردید دشمن از جهـــــالت
از آن کشتـــــار بیجــا میشنــــاسم
اگر پرســـــی ز اصــــل شیعـــة او
ز فعــــل و قــــول بی تا می‌شنــاسم
بزن بر دامــــن مولا «رضـــا» که او
بــــرون از گفت و امـــــّا می‌شناسم