حمید سبزواری با اشاره به اینکه در دوران انقلاب و دفاع مقدس، زمانی که دشمن به کشور تعرض کرد و جنگ را به ما تحمیل کرد هرکس به اندازه توانایی و ظرفیت خود به دفاع از کشور پرداخت، گفت: «در این میان قلم به دستان هم وارد عرصه دفاع شدند و با خلق آثار داستانی و سرودن اشعار به نوعی به دفاع از کشور و حفظ ارزشهای حاکم در جامعه پرداختند در حقیقت اصحاب قلم نوعی چریک بودند.»
وی با ابراز تاسف از اینکه این روزها چندان تلاشی برای یادآوری آن دوران نمیشود در حالیکه باید این حماسه را همواره زنده نگاه داشت تا مردم ما بدانند چه اتفاقاتی بر سر کشورشان در گذشته آمده و مردم آن دوران چه دلاوریها و رشادتهایی داشتند، به «خبرآنلاین» گفت: «یکی از راههای یادآوری جریانات و وقایع آن زمان خلق آثار داستانی و سرودن اشعار نغز است.»
سبزواری ادامه داد: «باید از این طریق به یادآوری گذشته پرداخت تا مردم فراموش نکنند گذشتگان چه خدماتی را برای کشور داشتند و انقلاب چگونه به ایستگاه امروزین خود رسیده است و در این مسیر خدمات و فداکاریهای نسلهای پیشین انقلاب از اذهان مردم دور نشود.»
به گفته سبزواری شاعر باید به مسائلی بپردازد که مردم به آن دسترسی ندارند در آن زمینه شعر بگوید، مردم را آگاه کند و نتیجه این آگاهی تلاش برای دگرگونی فکر و اندیشه مردم است. سبزواری آرمانخواهی، توجه به مسائل عاطفی و انسانی و مبارزه با ستمگری را از ویژگیهای هنر و البته شعر انقلاب دانست.
وی با اشاره به اینکه اشعاری که در دوران انقلاب سروده میشد بیشتر دارای جنبه حماسی بود، گفت: «معنای شعر انقلاب در خودش نهفته است. بعضی از شاعران بیهدف شعر میگویند، بعضی مردم را نصیحت میکنند اما شعر انقلاب مردم را وادار به حرکت میکند.»
این شاعر پیشکسوت توضیح داد: «شعر انقلابی پس از انقلاب باید با آرمانهایی آمیخته باشد که بتواند هدفهای ملی را محقق کند تا مردم قدمهای بزرگتری بردارند و مملکت خود را آباد کنند.»
سبزواری همچنین تاکید کرد: «امروز مبارزه شکل دیگری گرفته است و باید با انجام فعالیتهای فرهنگی با آن به مقابله پرداخت، اما متاسفانه برخی فعالیتهای فرهنگی به دست نامحرمان حرفه فرهنگ سپرده شده است. دشمن دور تا دور ما را گرفته است و ما به مسائلی دل خوش کردهایم که برای بازی بچههاست.»
54