رهبرم سلام. نمازت قبول...
چه کردند با دلت که اینگونه اشکهایت می ریخت ....
چه کردند که ما بین نمازت مکث می کردی و بغضهایت را می خوردی....
ما همه به فدایت شویم. به خدا هلاک شده ایم از دیدن اشکت...
جثه ای ندارم و تخصصم خبرنگاری است ، اما تمام ما با هر جثه و توان و شرایطی فدایی تو ایم.
خدایا ....چه کردند با مولایمان که اینگونه بالای سر علمدارش اشک می ریخت...
امروز با تمام‌وجود درک کردیم " الْانَ إِنْکَسَرَ ظَهْری " اباعبدالله علیه السلام را پس از شهادت علمدارش...
رهبرم مبادا دلت بلرزد که ما همه هستیم ، تا به آخرین قطره خون...
سید ما ، خوب می دانی که اینها شعار نیست ما همه جانمان را برایت خواهیم داد....
اما تو حاج قاسم ... خواستم بگویم بلند شو ، بلندشو که رهبرم گریست از فراقت ، سردارم بلند شو با اقتدار جلوی آقایمان بایست بگذار هنوز هم دلش گرم نگاهت باشد ....
اما با خود نهیب زدم که ایمان داریم به کلام خداوند که " عَسَیٰ أَنْ تَکْرَهُوا شَیْئًا وَهُوَ خَیْرٌ لَکُمْ " و حتما چنین است که اگر چه قلب همه ما فشرده است از دوری ات اما به حول و لطف الهی ، خون تو نقطه عطفی است در تاریخ و مقدمه ای است برای نصرت بزرگی که همه منتظریم برایش... ان شاءالله!
اللهم عجل لولیک الفرج...