باز هم چهارشنبه‌سوری از راه رسید اما ما همچنان در قبال آن، موضع صریح، روشن و درستی نداریم. بعضی‌ها فکر می‌کنند اگر قرار باشد چهارشنبه‌سوری را به رسمیت بشناسند، باید ابتدا شأن دینی برای آن بتراشند.

تلاش و تکاپوی رقت‌انگیزی که سال‌هاست هیچ نتیجه‌ای درپی ندارد. از آغاز پیروزی انقلاب اسلامی تا به امروز سعی فراوان شده تا به بسیاری از چیزهایی که فکر می‌کنیم ممکن است در تعارض با دینداری قرار بگیرد، رنگ و بوی دینی بدهیم.

پیش از انقلاب اقشار متدین جامعه با تصور اینکه همه کالباس‌ها از گوشت خوک تهیه می‌شوند، از خوردن این غذا پرهیز می‌کردند. با پیروزی انقلاب برخی از مغازه‌ها پشت ویترین‌شان نوشتند: «کالباس اسلامی رسید.» تا بدین‌وسیله مشتریان بیشتری برای خود دست و پا کنند.

این روزها حال و روز کسانی که می‌خواهند برای چهارشنبه‌سوری تأویل‌های عجیب و غریب حکمی و دینی دست‌وپا کنند،‌ بی‌شباهت به احوال کالباس‌فروشان اسلامی نیست. البته بعضی از این بزرگواران نیت‌خیر دارند اما آیا داشتن نیت خیر برای انجام کار خیر کافی است؟

از آن طرف هم خیرینی یافت می‌شوند که اعمالی که در چهارشنبه‌سوری انجام می‌شود را در تعارض با شرع و احکام دینی می‌دانند. خب، حتماً هم همین‌طور است که این بزرگواران می‌فرمایند منتها مشکل اینجاست که اگر چنین مبنایی را بپذیریم، نه‌تنها چهارشنبه‌سوری که بسیاری از اعمال و رفتارهایی که در زندگی روزمره ما صورت می‌گیرد، حرام اندر حرام است.

آیا این همه مسابقات و بازی‌های سرگرم‌کننده‌ای که هزینه زیادی هم توسط دولت اسلامی برای آن می‌شود، توجیه شرعی و دینی دارد؟! این حرف‌ها به معنای دفاع از چهارشنبه‌سوری نیست،‌ این بنده کمترین نه‌تنها هیچ علاقه‌ای به چهارشنبه‌سوری و سیزده‌به‌در و ... ندارم که حالم از این جنگولک‌بازی‌ها به هم می‌خورد اما نکته اینجاست که در برخورد با مسائل و پدیده‌های اجتماعی طبع و سلیقه من و امثال من هیچ اهمیتی ندارد. باید با مسائلی از این دست عاقلانه برخورد کرد.

چه خوشمان بیاید و چه نیاید، تعداد کسانی که به مسائلی از این دست دلخوشند، اندک نیست. نمی‌توان تمامی آنها را کافر و بی‌دین و بی‌اعتنا به مسائل شرعی خواند و صورت مسئله را پاک کرد.

ممکن است عده‌ای بگویند چیزهایی از این دست خرافاتند و با خرافات هم باید به هر قیمتی مبارزه کرد و اصلاً هم مهم نیست تعداد کسانی که به این مسائل توجه می‌کنند، اندک است یا بسیار.

فرمایش این دسته از عزیزان هم کاملاً متین و درست، منتها کمی منصف باشیم. آیا در میان این همه خرافاتی که دور و بر ما را فرا گرفته، همین یک‌قلم که آن هم سالی یک بار برگزار می‌شود، آنقدر مهم شده که باید با آن مبارزه کرد؟
60

منبع: خبرآنلاین