آئین رونمایی از کتاب «بابارجب» که شامل خاطرات شفاهی همسر شهید رجب محمدزاده است، عصر امروز (دوشنبه 14 مهر) با حضور سردار علی فضلی، طوبی زرندی (همسر شهید محمدزاده) و نسرین رجبپور، نویسنده کتاب در سالن اجتماعات خبرگزاری فارس برگزار شد.
سردار فضلی در این مراسم ضمن بیان اینکه خدا را شاکریم همزمان با ۴۰ سالگی دفاع مقدس پرداختن به یک اسطوره موجب شد امروز از کتابی در باره خاطرات همسر ایشان رونمایی کنیم، گفت: «این جلسه در واقع تکریم و پاسداشت همسر شهید و فرزندان دلبند ایشان است.خدا را شاکریم در مواجهه با خانوادهای اهل جهاد قرار داریم. نمیتوان گفت بابا رجب تنها به جبهه رفت و جنگید بلکه باید گفت همه خانواده به جبهه رفتند. چه بابا رجب که در خط مقدم جنگید و بخشی از عمر شریف خود را در دفاع از دین خدا فدا کرد و در نهایت پس از توفیق جانبازی به شهادت نائل شد و چه خانواده همسر ایشان. بابا رجب شهید زندهای بود که سه دهه در میان ما بود و خانواده معظم ایشان توفیق پرستاری و خدمت ایشان را یافتند.»
این جانباز سالهای دفاع مقدس با بیان اینکه در آستانه اربعین سیدالشهدا قرار داریم و فراغی که به واسطه این ویروس کرونا ما را از آن سرزمین دور کرده اندوهی را برای ما پدید آورده، گفت: «این ویروس مردم سرزمینمان و سراسر گیتی را از توفیق زیارت محروم کرد اما بدانید نیتها مهم است. اگر نیت برای خدا باشد همیشه کارساز است کما اینکه همسر و فرزندان بابارجب با خدا معامله کردند. انشاالله اجر همه با سالار شهیدان باشد.چون این رزمندهها ادامه راه سیدالشهدا را طی کردند.»
وی درباره جلسه رونمایی از کتاب بابارجب هم گفت: «در جلسه هفتگی که برای ۴۰ سالگی دفاع مقدس داشتیم دوستان ما در سپاه امام رضا (ع) از تهیه کتاب خبر دادند. کتابی که برای ما درسهای فراوانی خواهد داشت نه یک روز و یک ساعت بلکه سه دهه از زندگی جانبازی که آثار و برکات فراوانی دارد.»
فضلی با بیان اینکه باید به امثال بابارجبها بیشتر بپردازیم تا این الگوها به جامعه معرفی شوند، خاطرنشان کرد: «ما تازه به گوشهای از خاطرات همسر و فرزندان یک جانباز پرداختهایم در حالی که او از سال ۵۹ در جهاد عضویت داشت. برای خدمت به مردم و محرومین در حالی که شغل نانوایی داشت برای ادای دین به جبههها رفت و جهاد کرد. او اگر مجروح نشده بود اکنون در پی رفتن به جبهههای مقاومت بود. افرادی چون بابارجب شهدای زندهای بودند که هر چه رسانهها و بحثهای فرهنگی به زوایای حیات و ممات آنها بپردازد باز هم ناگفته بسیار است و کار ناچیز.»
۵۷۵۷