پیشنهاد بی‌جایی نیست؛ اگر درخواست کنیم که در روند نظارت استصوابی، تا جایی که مقدور و ممکن است، آزمون‌های خویشتن‌داری و پیش‌یابی سندرم‌های بیقراری، بر دیگر موارد صواب‌اندیشی نیز افزوده گردد.
دو دیگر نکته در این باب، همان بحث شیرین معیارهای دوگانه در جناح‌های سیاسی‌است. زبان حالشان این است که: کار خوب در جناح ما خوب‌تر است و در جناح مقابل، بد؛ و کار بد در جناح ما مستلزم سکوت است و در جناح مقابل مستوجب بیشترین جنجال و عقاب.
برای این، دیگر نمی‌دانم کدام آزمون‌های پیش‌یابی را باید طرح کرد و از جناح‌ها امتحان گرفت!؟
17302