1- مدیریت دقیق مسئولین و عادی انگاری مردم!
پیک موج کرونا با پیک موج‌سواری مسئولین دلسوز خودمان، رابطه عکس دارند! وقتی موج کرونا، رو به کاهش است موج سواری مسئولین اینگونه می‌شود:
«حیرت دنیا از مدیریت کرونا در ایران توسط مسئولین نخبه و کاردان!»
وقتی موج کرونا در پیک قرار می‌گیرد موج سواری‌شان به شرح زیر تغییر می‌کند:
«مردم حرف ما را گوش نکردند و بدون رعایت پروتکل‌ها و با عادی انگاری، رنگ وضعیت کرونا را قرمز و رنگ مدیریت بحران را قهوه‌ای کردند!»
واقعا که مسئولین‌مان «نمکین» هستند! موفقیت‌ها حاصل تدبیر خودشان است اما تلاش‌ها؛ مقاومت‌ها؛ زحمت‌ها و شکست‌ها مال مردم!
توضیح: قبلا هم مسئولینی با وجه تسمیه درست و بجا داشتیم مانند وزیر محترم نیرو که در اوج قطعی‌های برق تهران، نامش «خاموشی» بود!
البته اگر کل رنگ وضعیت کرونایی کشور هم، سیاه شود ما همچنان سیاه‌نمایی نخواهیم کرد و برنامه‌های پر مغز مسئولین را برای مدیریت کرونا زیر سوال نخواهیم برد. آخه چرا باید اینهمه فکر و اندیشه ناب را تاب داد؟ مثلا به فکر کدام مدیریت بحرانی در جهان می‌رسد که برنامه پیچیده و فکورانه‌ای به شرح زیر را برای کنترل کرونا تجویز کند:
«ملت همیشه در صحنه؛ فعلا تا انتخابات، صحنه همان خانه است! پس اگر از گرسنگی هم مُردید برای کار و معیشت از خانه خارج نشوید! البته به جز مواردی که قصد دارید مالیات؛ عوارض و جرائم دولتی خود را پرداخت کنید و یا در بورس بخاطر رشد اقتصاد کشور سرمایه‌گذاری کنید!»
راستی یک شعار پر هیجان هم برای شکست کرونا مانند شعارهایی که برای شکست دشمنان انتخاب می‌شد؛ انتخاب کردند. نماد اولی یک بازوی عضلانی تا شده بود نماد دومی یک مشت گره کرده تا نشده. هر چند؛ برخلاف میلی باطنی‌مان همگی‌شان فعلا سالمند اما آینده نشان خواهد داد که بالاخره اینهمه زحمت و داد و فریاد به جایی خواهند رسید چون واقعا حیف است حاصل کلی، دادن شعار این شعر شود: «آنچه بجایی نرسد فریاد است!»
راستی چرا از اینهمه موفقیت مسئولین مانند سریال گاندو فیلمی ساخته نمی‌شود؟!
2- یکی دو سوال در مورد واکسن
درست است واکسن‌های ما ماه‌ها قبل موفق به گرفتن کاپ اخلاق شدند اما این موفقیت بزرگ باعث نمی‌شود یکی دو سوال را نکنیم:
اول اینکه چرا هنوز خبری از واکسن‌های ایرانی که ماه‌ها قبل داداردودورش را می‌شنیدیم و قرار بود جهان را متعجب کنند نیست؟! درحالیکه تقریبا بیشتر کشورها، بی‌سرو صدا واکسن‌شان را کشف کردند و در حال زدن و فروشش هستند؟!
سوال دیگر اینکه با توجه به خرید 60 میلیون واکسن از روسیه و تعدادی دیگر از هند و چین و کشورهای دیگر و با توجه به جمعیت 80 میلیونی‌مان واکسن‌های ایرانی دقیقا قرار است کجا زده شوند؟
البته ما که بخیل نیستیم و دستان متخصصان متعهد داخلی را به شرط ضدعفونی بودن می بوسیم اما در کل با توجه به وفور هیجانات فراوان و بیش فعالی مسئولین؛ در عین حال کمتر پیش آمده که چشم‌مان به موفقیت عظیم یک پروژه جهانی و حتی ملی روشن شده باشد، (مانند پیام رسان سروش؛ شهر رویایی پدیده؛ اینترنت؛ خودرو و خیلی چیزهای دیگر ملی؛ ویروس یاب از راه دور و...) لذا اعتراف می‌کنیم با تجربیاتی که داشتیم ته دلمان کمی نگران است! انشالله که مشکل با ته دل مان باشد!
3- شاهکار رسانه ملی
اما رسانه ملی هم طبق معمول از این کارناوال شادی با اتخاذ دو سیاست جالب عقب نماند:
اول اینکه وقتی دید اوضاع مدیریت کشور در زمینه کرونا خراب است برخلاف همیشه این بار به سمت ملی؛ میل کرد یعنی به طرفداری از مردم؛ تا توانست مسئولین رو کوبید و این سیاستی که باید همیشه طرف سمبه پرزور بود را به نحو احسن انجام داد!
دومین کاری هم کرد این بود که از ادامه پخش جدول آمار مبتلایان به کرونا خودداری کرد! چرا؟ چون آمار مرگ و میر و ابتلا در آمریکا و اروپا به شکل چشمگیری کاهش یافته و دیگر انگیزه‌ای برای اطلاع رسانی جهانی در زمینه کرونا نبود! آخه اطلاعات با چاشنی سیاست مزه دارد و در غیر اینصورت بی‌مورد است!
پیشنهاد می‌کنیم صدا وسیما از اینهمه شیرین‌کاری‌های خودش هم، یک سریال کمدی بسازد!
خلاصه اینکه فعلا با زنجبیل و آویشن و دارچین سر کنید و اگر اوضاع تان وخیم است با عنبر نسا و روغن بنفشه تا کنید! خدایا به دادمان برس !