دیروز صدیق ارجمند و یار دیرین «سیدعلی میرفتاح» در ستون «کافه خبر» اشاره کرده بود به اینکه رئیسجمهور، باقریلنکرانی را که وزیر بهداشت بوده، «هلو» و «خوردنی» دانسته. آن هم در تلویزیون! بعد هم پیشبینی کرده بود که احتمالاً منالباقی وزرا را به میوههای گوناگون تشبیه خواهم کرد. [نشست خسروی]
فرمایش دوست ارجمندم متین است و پذیرفتنش بر من فرض است. لذا عکس خاطرهانگیز ذیل را چاپ کردم که یکباره همه وزرای دولت نهم را دستهجمعی و درهم ببینیم.
الباقی ماجرا و اینکه هر میوهای، کدام وزیر است، به عهده شمای خواننده بماند.
نذورات
دکتر محمود احمدینژاد، رئیسجمهور ایران، به شدت معتقد است از بس مردم نذر و نیاز کردهاند، رأی آورده است. پنجشنبه شب گذشته (یعنی همان شبی که گفت وزیر قبلی بهداشت هلو و خوردنی است) باز هم بر این نکته پافشاری کرد و گفت: «جوانی من را دید و گفت که من برای رأی آوردن شما بیست و چند میلیون صلوات نذر کردم و چون زیاد است از من خواست که 5میلیون آن را بفرستم. من هم گفتم در برنامهای میگویم که هم نذر ادا شود و هم با توجه به سنگینی کارها از گردن من ساقط شود.»
1- اگر زمان طبیعی برای هر صلوات را با توجه به لزوم نفس گرفتن 3 ثانیه بدانیم. در هر دقیقه 20 و در هر ساعت 1200 صلوات میشود فرستاد. یعنی در هر روز اگر 8 ساعت لاینقطع صلوات بفرستیم میشود از قرار 9600 صلوات. که سالش بدون تعطیلی میشود 000/504/3 صلوات و در چهار سال میشود 000/016/14 صلوات. با این حساب برای یک دوره چهارساله ریاست جمهوری، کسی که نذر کرده باید 8 سال روزانه 8 ساعت بدون تعطیلی و بدون قطع صلوات بفرستد. خب با این حساب طرف ریاضیاش خوب نبوده و نمیدانسته دارد چه کاری دست خودش میدهد. خدا که حساب و کتابش درست است چطور نذر طرف را قبول کرده؟
2- آن جوان گفته که 5میلیون از صلواتها را رئیسجمهور بفرستد. به نظر شما جوان مذکور با نذر صلوات رئیسجمهور را بر سر کار آورده، یا با ادعای نذر صلوات، ایشان را سرکار گذاشته؟