او که در نشست نقد و بررسی این فیلم در کافه خبر سخن می‌گفت، در مورد حضور در این فیلم گفت: «اولین کار من به سال 76 که دستیار صحنه بودم برمی‌گردد. بعد به «چهار انگشتی» رسیدم و در ادامه «ستایش» و یکسال بعد «خیابان بیست و چهارم» که بعد از آن در سریال «دلنوازان» هم بازی کردم. هر بازیگری که وارد سینما می‌شود دوست دارد کار کند و دیده شود و جزو 10 انتخاب اول هر بازیگران باشد. من آقای اسدی را از قبل می‌شناختم، سال 1381 دفتر آقای حاجی‌میری رفتم و برگه‌ای برای بازی در فیلمی که قرار بود آقای اسدی کار کنند، پر کردم.»
او ادامه داد: «آقای اسدی آن زمان من را ندیدند. برای تله‌فیلمی هم سراغشان رفتم و دستیارشان از من فیلم گرفتند تا انتخاب شوم که در آنجا هم همکاری ما شکل نگرفت. من به این کار معرفی شدم و خانم نویدی تست گریم زدند و بعد من برای بازی در این کار انتخاب شدم. من امروز در جایگاهی نیستم که انتخاب کنم، ابتدا انتخاب می‌شوم بعد انتخاب می‌کنم. نقشم را در این کار بسیار دوست داشتم و احساس می‌کنم از این آن نوع نقش‌هایی است که هر 10 سال یکبار در سینمایی نوشته می‌شود. بزرگانی مانند عزت‌الله انتظامی و یا پرویز پرستویی در سطح ایفای چنین نقش‌هایی هستند؛ وقتی در اشل جوان آن نقش به من پیشنهاد می‌شود مشخص است که برای پذیرش آن فکر نمی‌کنم و خیلی زود آن را می‌پذیرم.»
ماهانی اظهار داشت: «هر بازیگری آرشیوی از واکنش‌ها در ذهن خود دارد. من راهنمایی زیادی از آقای اسدی گرفتم. اول تعدادی فیلم که ایشان توصیه کرده بودند دیدم. دوم اینکه در مورد رفت و آمد این گونه آدم‌‌ها به اجتماع مختلف تحقیق کردم. آنان چه نگرشی به خانواده دارند. چرا می‌خواهند بچه داشته باشند؟ چرا می‌گوید این پدر خانواده است که همیشه تصمیم می‌گیرد.»
او گفت: «من در روز اول نقش را خیلی برون‌گرا می‌دیدم، اما آقای اسدی از من صورتی سرد می‌خواستند تا جایی که بالای سر مقتول می‌رود و یا در تنهایی شبیه خود واقعی‌اش می‌شود. ما بیست و چهار برداشت سر یک دیالوگ «سلام عزیزم» داشتیم. زمانی که می‌خواستم روانکاو را به قتل برسانم آقای اسدی به دقت مرا راهنمایی می‌کردند که به چه ترتیب باید حالت‌های ظاهری و رفتاری من تغییر کند. در نهایت باید این را بگویم که بازی در این نقش بسیار سخت بود.»
متن کامل سخنان عوامل «خیابان بیست و چهارم» را در کافه خبر اینجا بخوانید.
57243