البته که امر بسیار مطلوبی است که وی پیش از جلوس بر مسند ریاست کار را شروع کرده و برای انجام وعده هایش عملاً وارد کار شده است. از این رو بحث انبوه سازی و صنعتی سازی هم در دستور کار است و قطعاً بدون توجه به آن امکان اجرای آن میسر نیست. این امر در عین ضرورت، باید به دو نکته توجه داشت که:
-انبوه ساز بیشتر دوست دارد در شهرهای بزرگ کار کند،
-و صنعتی سازی هم در شهر های بزرگ بیشتر کاربرد دارد
اما وضع شهرهای بزرگ با تصمیمات خودسرانه شهردارها یا شوراهای شهر و اغلب با توجیه درآمدسازی به وضع بسیار بدی رسیده است.
تراکم فروشیها بافت شهرها را به هم زده است. ساختمانهای کوتاه و بلند آنهم در مناطق پرتراکم فاجعه بار شده است و عوارض زیست محیطی و ترافیکی شدیدی را به است. با کمال تأسف هم اکنون در گوشه و کنار شهر تهران برجها و ساختمانهای آنچنانی (لاکچری) در حال احداث است. بدیهی است پشت این ساخت و سازها ثروتها و قدرتهای آنچنانی برای جلب و جذب منفعت بیشتر نهفته است.
اگر قرار باشد این دولت هم همان روال سابق را به کار برد نقض شعارهای داده شده خود عملکرده است!
پس شما را به خدا با مطالعه نه تنها از نظر استحکام بنا بلکه با توجه به تقویت بنیانهای فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی و آمایشی کار کنید و با مطالعه و توجه به الگوی مصرف، مسکن را در جاهایی بسازید تا هم اشتغال پایدار در آنجا رونق گیرد و هم مهاجرت معکوس را تقویت، و هم مصیبتهای شهر نشینی را کم کند و توزیع عادلانه صورت گیرد. زیرساخت فقط زیرساخت فیزیکی نیست و مسائل اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی و حتی معماری و هنری از اهمیت فراوانی برخوردار است.
بدیهی است با آنکه مسکن نیاز همه است ولی بدون در نظر گرفتن سایر نیاز ها پاسخگو نیست. اشتغال مولد و پایدار یکی از عواملی است که میتواند خانه را به جای صرفاً سرپناه محل سکونت، سکینه و آرامش کند. پس همچنانکه ساختن مسکن بسیاری از مشاغل را درگیر میکند باید سایروزارتخانه ها را هم به لحاظ فرهنگی و اجتماعی و اقتصادی حساس و مسئول نماید
نشود همچون شهرتهران و شهرهای بزرگی که الگویشان تهران است که در آن خدمات اوج میگیرد، از تولید خبری نیست، مصرف و توقع همچنان روزافزون است، و طبعاً ازدواج و فرزندآوری در آن کمتر صورت میگیرد.
پس قدری تأمل باید، و نشود که در آخر بگویید ما قول داده بودیم یک میلیون مسکن بسازیم و ساختیم ولی از چگونگی محل و اشتغال و فرهنگ و زیر ساختهای شهری و شهر نشینی در آن خبری نیست و همچنان شهرهای بزرگ، بزرگتر و روستاهاها خالیتر و افزایش قیمت سوداگرایانه بیشتر شود. در جلسات کارشناسانه خود برای مسکن از متخصصان علوم اجتماعی و آسیبهای ناشی از تصمیمات غلط هم دعوت کنید و نظرات آنها را جدی بگیرید. نکند آخر کار نتیجه آنطور که میخواهید در نیاید و فقط مسکن بدون توجه به بنیاد های اجتماعی و فرهنگی و سلامت روانی ساخته شده باشد!
نگاهتان از روستا به شهر و از شهرهای کوچک به بزرگ باشد. خوشبختانه مسکن مهر تجربه خوبی برای بررسی نقاط قوت و ضعف وجود دارد.