خب؛ مگر تفنگ با آن ظاهر نخراشیده‌اش به ناموس‌مان شبیه است که به آن «ناموس» می‌گوییم!؟ از طرفی دیگر؛ مگر «ماه» با آنهمه پستی و بلندی‌های قناسش، شباهتی به ناموس‌مان دارد که به آن «قرص ماه» می‌گوییم؟ در ادامه داستان هم باید گفت؛ مگر خاصیت درمانی «ماه» قد یک «قرص استامینوفن» هست که لایق لقب «قرص» باشد؟! پس بر همین اساس هر وقت توانستید ارتباطی بین آهو؛ پروانه؛ غزال و یا هر حیوان دیگری با معشوقه‌تان برقرار کنید اطلاع دهید و ملتی را از نگرانی رها کنید!
اما در مورد «قلم و اسلحه» اتفاقا این ماجرا تا دل‌تان بخواهد موضوعیت و ارتباط دارد آنهم به طور یکجا و به همه چیزهایی که در بالا آمده است ،سرراست! چطوری؟ اینطوری:
- خبرنگار تک تیراندازی بدون درد و خونریزی
شما بهتر از من می‌دانید؛ اسلحه در درست هر کس که باشد او می‌شود تعیین کننده؛ یعنی حرف اول و آخر را شخص مسلح می زند! خب؛ خبرنگار هم با قلم؛ حرفش را به کرسی می‌نشاند البته نه با تیراندازی؛ بلکه با منطقی از سر دلسوزی و البته بدون درد و خونریزی!
بله؛ مخاطب یک خبرنگار معمولا دست هایش را به نشانه قبولی و نه به نشانه تسلیم؛ بالا می‌برد و حرف حقی که پذیرفتنی است را می‌پذیرد! خب؛ حالا فهمیدید چرا به قلم می‌گویند اسلحه و به اسلحه هم می‌گویند: ناموس؟ اصولا شما مرد درست و درمانی را می‌شناسید که در برابر ناموسش سر تسلیم فرود نیاورد؟ اگر دیده‌اید آیا شکستن قلم پایش را ندیده‌اید؟ به امید نشکستن هیچ قلمی!
- ریختن پته روی آب؛ ریختن خون روی زمین
شما اگر با اسلحه به طرف خلاف‌کاران نشانه نروید، تره هم برایت خرد نمی‌کنند؛ البته در مثل جای مناقشه نیست و بلانسبت برخی از مسئولین گل‌مان که همیشه نمره‌شان بوده بیست؛ بر همین اساس اگر نوک قلم تان را به سمت بعضی از مسئولین نبرید هیچ کاری به جز خرد کردن تره برایت نمی‌کنند! روانشناسان طی تحقیقاتی اعلام کردند؛ ترسی که مسئولین از ریختن پته‌شان روی آب دارند کمتر از بیمی که از ریختن خون‌شان بر روی زمین دارند نیست!
- خبرنگار بهتر از فیزیوتراپ
قلم فقط افکار را راست و ریست نمی‌کند آناتومی بدن را هم صاف و صوف می‌کند حتی می‌توان گفت خواص فیزیوتراپی آن، از انواع قرص هم بیشتر است چون تاکنون باعث شده بسیاری از بیماری‌های مزمن همچون «طرز نشستن برخی از مسئولین جلوی ملت» را مداوا کند یعنی قلم کاری کرده که طرز نشستن‌شان، قرص و محکم ؛(درست مانند زمانی که جلوی روسای‌شان می‌نشینند) شوند!
در عین حال مگر نه آنکه خدای بزرگ فرموده‌اند: نون والقلم! آیا واحد نان قرص نیست؟ بطور کلی اینهمه نشانه و نخ تسبیح بر شباهت قرص و قلم بس نیست؟ - شفاف سازی با قلمی همچون ماه
اما شباهت قلم با ماه چیست؟ قلم می تواند فضای جامعه را روشن و شفاف و در نتیجه به اصطلاح امروزی‌ها فضای مجازی و مزاجی را صیانت کند یعنی درست مثل ماه شب چهارده که ظلمات را روشن و ما را از شر بر سرگردنه نشستگان، رها می‌کند!
البته خود بنده هم دقیقا نمی دانم چرا اینهمه زور زدم تا ارتباطات بالا برقرار شود اما می شود آرزو داشت که ارتباط خبرنگاران با مسئولین بهتر از این چیزی که هست برقرار شود چون همانطور که گفته شد یکی از لوازم جانبی و بعبارتی بهتر، تجهیزات ضروری، همانا شفاف‌سازی خبرنگاران، است! البته اگر کسی با شفاف‌سازی مشکل خاصی نداشته باشد!
- خبرنگارانی که خودشان شدند: خبر!
پس درود بر این شفاف‌سازان ناقلا اما بدون تزریق واکسن پیشگیری از بلا؛ درود بر این در امان نگاه دارندگان ما از افراد وامانده و صیانت کنندگان فضای جامعه از خطرات فرهنگی ته مانده ... کسانی که بیشتر از یک بدل کار در دل خطرند و کلی درد و دل دارند.کسانی که با قلم نان می خورند و خدا به سر آنها قسم می خورد و با یادی از خبرنگاران اخیری که در حادثه اتوبوس رفتند تا خودشان شوند خبر روز!
* منتشر شده در خبرگزاری ایسنا