توهم موجود در اذعان برخی مبنی بر وفادار بودن سگ در مقایسه با فرزندان، رفتاری معکوس را در برخی انسانهای غربی و یا حتی شرقیان مدرن به تقلید از غربی ها (ژاپنی ها و چینی ها) بوجود آورده که نمونه ای از آنرا در این خبر مشاهده می کنید.
والدینی که به کودک بیشتر از پول اهمیت می دهند، حاضر نیستند حتی ثانیه ای آزادی کودکان را سلب نمایند. کارشناسان نیز معتقدند آزادی کودکان در محافل عمومی و خیابانها در کنار مدیریت صحیح والدین در پارکها و .. می تواند در رشد کودک تاثیر مثبتی داشته باشد، اما رفتار کردن با کودکان همچو رفتار با سگ ها قابل پذیرش از جا نب والدین متعهد نیست. در غرب نیز همه خانواده ها این مدل قلاده بندی را قبول ندارند و به آن اعتراض کرده اند، اما با ازدیاد والدینی که در خیابان چشمهایشان به هر سو می چرخد الا به کودک خود، حاضر نیستند به طور دستی کودک خود را کنترل نمایند.
جالب اینجاست که در ادبیات غربی collar به معنای قلاده بوده که کمربندی در گردن محسوب شده و واژه هایی مانند harness و leash برای مهار کردن و انداختن کمربند روی شانه و دور شکم و کمر بکار برده شده است. جالب اینجاست در برخی سایتهای فروش این ابزار، برای تلطیف کردن موضوع از واژه KID KEEPER استفاده شده تا جنبه بیزینس بر جنبه های انسانی قضیه سایه بیفکند.حتی عروسکی نیز روی کمر بچه ها می اندازند که جنبه زننده بودن ابزار مهار را بپوشاند.
داستان قلاده و مهار به زمان برده داری انسانها بر می گردد و اصولا برای نگهداری برده ها و حیوانات از این ابزار استفاده می شده است و حالا انسانهای فوق مدرن تصمیم گرفته اند از این ابزار برای مهار کودکان خود استفاده کنند. یعنی آنها نمی توانند کودکان خود را به صورت طبیعی مهار کنند. این صد در صد خلاف آزادی موجودی بنام انسان و بخصوص طفل های معصومی است که با پریدن و نشاط و شادی دنبال هیجانات زمان کودکی خود هستند.