مهمترین اتفاقی که در دوره ریاست صالحی امیری در کمیته ملی المپیک رخ داد این بود که این کمیته به معنای واقعی به یک نهاد تصمیمسازی و تاثیرگذار در ورزش کشور تبدیل شد. افزایش چند برابری بودجه فدراسیونها و تلاش برای حل مشکلات آنها، برنامهریزی برای تربیت مدیران جوان و تحصیلکرده، تاسیس موزه ملی ورزش، تلاش برای تعاملات بینالمللی و همینطور تهیه تاریخ شفاهی ورزش کشور از مهمترین اقدامات کمیته ملی المپیک در 4 سال گذشته بود.
هر چند در این بین نقاط ضعفی هم در کارنامه 4 ساله صالحی امیری به چشم میخورد. در برههای برخی از ورزشکاران مطرح به تقابل با روسای فدراسیونها پرداختند و این تقابل آنها با حمایت ضمنی کمیته انجام شد. بخشی از انتصابها که توسط صالحی امیری انجام شد هم انتقادهایی را در پی داشت و البته اگر زمان به عقب برگردد به احتمال فراوان صالحی امیری دیگر چنین انتصابهایی انجام نخواهد داد. در مجموع صالحی امیری در طول حضورش در کمیته ملی المپیک نمره قبولی گرفت و عملکرد او ثابت کرد که مدیران موفق ورزشی الزاما نباید از جنس ورزش باشند.
در حال حاضر مشخص نیست صالحی امیری تمایلی به ریاست دوباره در کمیته ملی المپیک دارد یا خیر. در صورتی که وی به بار دیگر در انتخابات این کمیته کاندیدا شود قطعا با اختلاف فاحش نسبت به رقبایش پیروز خواهد بود؛ چرا که اکثریت روسای فدراسیونها از عملکرد او رضایت دارند. از طرف دیگر برخی از کسانی که گفته میشود کاندیدای ریاست کمیته ملی المپیک خواهند شد به قدری در طول سالهای گذشته عملکرد ضعیف و حاشیهسازی داشتند که بعید است اعضای مجمع کمیته ملی المپیک به این افراد اعتماد کنند.
حتی اگر صالحی امیری کاندیدای ریاست کمیته ملی المپیک نشود باز هم نمیتوان شانسی برای این مدیران قائل شد. ورزش کشور نیازمند مدیرانی است که قدرتطلب نباشند و تنها تلاش آنها در جهت اعتلای ورزش کشور باشد و نه ایجاد هرج و مرج. باید امیدوار بود فردی به ریاست کمیته ملی المپیک برسد که چنین شرایطی را داشته باشد؛ چرا که صلاح ورزش کشور از هر موضوع دیگری مهمتر است.
256 251