«اینکه می‌گویند قایقران تیم ملی پناهند شده به هیچ وجه درست نیست. من این را قبول ندارم. او در اروپا مانده اما پناهنده نشده. او فقط می‌خواست چند روز در اروپا بماند و کشورهای دیگر را ببیند». ناخدا امینی نایب رئیس فدراسیون قایقرانی این جمله را در پاسخ سؤال «خبر» درباره غیبت مینا علیزاده در فهرست مسافران کاروان قایقرانی در بازگشت از سفر جمهوری چک اعلام کرد. ماجرای غیبت این قایقران تیم ملی قایقرانی دراگون بوت ایران زمانی توجه مسافران استانبول - تهران را به خود جلب کرد که همسر این ورزشکار در فرودگاه امام (ره) به دلیل غیبت او سر و صدا به پا کرد. او که برای استقبال از همسرش به فرودگاه رفته بود متوجه شد همسرش در این پرواز حضور ندارد و وقتی سراغ او را از سرمربی تیم گرفت و متوجه شد او به طور ناگهانی از هتل ناپدید شده، فدراسیون قایقرانی را مقصر این ماجرا قلمداد کرد.
اگرچه دنیامالی رئیس فدراسیون هنوز از سفر اروپایی‌اش به تهران برنگشته اما مدیران دیگر فدراسیون که در تهران باقی مانده‌اند در تلاش بودند تا به دنبال اعتراض همسر این بانوی قایقران، او را به تهران برگردانند. تماس با منزل پدری این ورزشکار حقیقتی جالب را آشکار کرد. خانواده علیزاده به مدیران فدراسیون گفتند از این اتفاق خبر داشتند و او پیش از سفر به جمهوری چک چنین قصدی داشت. این مورد موجب شد عباس محمدعلی، سرمربی تیم ملی قایقرانی، اعتراض و سر و صدای همسر این ورزشکار در فرودگاه را نوعی صحنه‌سازی تعبیر کند. تعبیری که چندان مورد تأیید دیگر مدیران فدراسیون قرار نگرفت.
مهین فرهادی‌زاد، نایب رئیس بانوان فدراسیون قایقرانی که به عنوان سرپرست گروه اعزامی، همراه با تیم در جمهوری چک حضور داشت و بامداد دیروز همراه با دیگر اعضای تیم ملی به تهران برگشت، در این باره به نکته‌ای تازه اشاره می‌کند: «زمانی که ما همراه با تیم به جمهوری چک رفتیم هیچ برخورد مشکوکی از مینا ندیدیم. او یکی از 22 پاروزن تیم ملی دراگون بوت بود که همراه با این تیم مسابقات را به پایان رساند و بعد از پایان مسابقات که تیم قصد داشت در شهر خرید کند، او در هتل ماند و وقتی برگشتیم اثری از او ندیدیم. آن طور که از گفت‌وگوی تلفنی مدیران فدراسیون با خانواده علیزاده مشخص شده، اقامت برادر این ورزشکار در آلمان باعث شده او چنین برنامه‌ای برای خود ترتیب بدهد. قرار این دو نفر این بود که در روز آخر مسابقات برادرش از آلمان به جمهوری چک رفته و او را با خود به آلمان ببرد. »
ناخدا امینی این فرضیه را تأیید می‌کند اما باز هم منکر پناهندگی این ورزشکار است: «می‌دانیم که او همراه برادرش به آلمان رفته و از قبل هم چنین برنامه‌ای را تنظیم کرده اما اینکه چرا او به این صورت با استفاده از نام و امکانات فدراسیون به چنین کاری دست زده برای ما ایجاد مشکل کرده. او می‌توانست با استفاده از کلوب‌های قایقرانی فعال در اروپا که در آلمان هم مشغول به فعالیت هستند اقدام کند و با دعوتنامه این کلوب راهی آلمان شود. به این صورت فدراسیون قایقرانی خود را زیادن دیده می‌بیند و مطمئن باشید که تا او را برنگرداند ماجرا را پایان یافته تلقی نمی‌کند». اینکه چرا نایب رئیس فدراسیون هنوز امیدوار است این ورزشکار به ایران برگردد سؤالی است که ذهن اهالی ورزش را به خود مشغول کرده اما مدیران فدراسیون معتقدند او نمی‌تواند در آلمان پناهندگی بگیرد.
فرهادی زاد، اسنادی که ملی‌پوشان به هنگام خروج از ایران در فدراسیون می‌گذارند را بهترین دلیل برای برگشت او دانست: «او برمی‌گردد چون وثیقه‌های زیادی برای برگشت پیش ما دارد. همه ملی‌پوشان قبل از خروج از ایران چک و سند پیش ما می‌گذارند و او هم این اسناد را در فدراسیون دارد مگر آنکه دیگر به این اسناد نیازی نداشته باشد و بتواند چک را پاس کند». با این حال فدراسیون قایقرانی باید به دنبال مسائل دیگری باشد چون چک شخصی او در زمانی که او در ایران حضور ندارد هیچ ارزشی ندارد و نمی‌تواند الزامی برای او ایجاد کند. مدیران فدراسیون با این حال امیدوارند بتوانند او را قانع کنند که به ایران برگردد. امیدی که بی‌دلیل نشان می‌دهد و بسیاری از کارشناسان ورزش نمی‌دانند چقدر باید به آن دل ببندند.
حسن تیمورتاش دبیر فدراسیون قایقرانی در این باره گفت: فدراسیون در تلاش است تا بفهمد علت عدم بازگشت او به ایران چه بوده. اما هر چه باشد ما به عنوان نهادی که از این حرکت ضرر دیده به دنبال علت ماجرا خواهیم بود و تمام تلاش خودمان را می‌کنیم که او برگردد. ما با سفارتخانه‌های ایران در جمهوری چک و آلمان تماس گرفتیم و به دنبال این هستیم که با او ارتباط برقرار کنیم و او را به برگشت راضی کنیم.
البته اخباری هم درباره تلاش مدیر کل حراست سازمان تربیت بدنی برای فعالیت‌های بین‌المللی به گوش من رسیده که هیچ کدام آنها صحت ندارد. اینکه حراست سازمان منزل شخصی برادر این ورزشکار را در آلمان تحت نظر گرفته تا به محض ورود او به منزل فدراسیون را در جریان بگذارد، این اخبار درست نیست. فدراسیون قایقرانی از کار این ورزشکار صدمه دید و حالا این فدراسیون است که باید به صورتی منطقی و قانونی و بین‌المللی این ورزشکار را راضی کند که به ایران برگردد. به هر حال او قایقران تیم ملی بوده و می‌تواند در ورزش پیشرفت کند و حیف است که خودش با دست خودش آینده کاری‌اش را در ورزش نابود کند. ما دوست داریم او به ایران برگردد و امیدواریم که برگردد.
این تلاش‌ها مشخصا سرانجامی نخواهد داشت. این را آرشیو اخباری که درباره قایقرانان و دیگر نفرات اعزامی این فدراسیون به سفرهای برون مرزی وجود دارد تأیید می‌کند. پناهنده شدن قایقرانان ایرانی در کشورهای اروپایی در سال‌های گذشته بارها و بارها انجام شده که آخرین آن به دو سال پیش و حضور امین محمدیان پاروزن اهل بندر انزلی بود.
این قایقران تیم ملی در سفری همراه تیم ملی به آلمان رفته بود که به بهانه دیدار با اقوام خود از تیم ملی جدا شد و دیگر به ایران برنگشت. فدراسیون قایقرانی در آن زمان تلاش زیادی برای برگرداندن این ورزشکار انجام داد؛ اما محمدیان هرگز برنگشت و اسنادی هم که فدراسیون مدعی است به هنگام خروج ورزشکاران از آنها می‌گیرد هیچ الزامی برای او ایجاد نکرد که به خاطر آنها هم که شده به تهران برگردد.
غیبت محمدیان در کاروان تیم ملی قایقرانی در آن زمان هیاهوی عجیبی در رسانه‌ها ایجاد کرد اما این مورد هم مانند دیگر موارد فراموش شد تا علیزاده دوباره به یاد فدراسیون قایقرانی بیندازد که با ورزشکارانی سر و کار دارد که با وجود فعالیت در آب، به شدت هوایی‌اند.
تاریخ انتشار: ۱۰ شهریور ۱۳۸۸ - ۱۹:۲۷
زن قایقران ایرانی از جمهوری چک به آلمان رفت.
منبع: خبرآنلاین