نمی دانم اصولا اصطلاح روزنامه نگاری پشت میزی که عموما از آن برداشت منفی می شود اصطلاح غلطی است یا نه ،به هر حال باید بپذیریم که بخشی از کار روزنامه نگاری و نه البته خبر نگاری پشت میزی است .

رروزنامه نگاری به معنای انجام کار تحلیلی و آماری بر روی اخبار و اطلاعات ارائه داده شده و نقد و بررسی عملکرد سازمان ها ودستگاه ها که به معنای کار روزنامه نگاری است بخشی از کار خبری است که می تواند به راحتی از پشت میز هم انجام شود بی آن که از ارزش کار کاسته شود .

اما به نظر اصطلاح روزنامه نگاری پشت میزی که منظور این یادداشت است بیشتر باید به خبر نگاری پشت میزی تعبیر شود

،یعنی خبر نگاری و نگارش خبر بدون  حضور در مکان و حتی بدون استفاده از تکنولوژی های ارتباطی مثل تلفن و موبایل و اکتفا به خبرهای فکسی و در مواردی ایمیلی از سوی روابط عمومی سازمان ها .

تجربه ثابت کرده است که اینگونه خبرها معمولا از کم خواننده ترین خبر ها محسوب می شود اما دلایل آن چیست ؟

1-اکثر این خبر ها از لحن و نگارش یکسانی برخوردارند و ادبیاتی دارند که کمتر خواننده ای را به خواندن آن تشویق و ترغیب می کنند چراکه معمولا سخت خبرند و نرم نویسی درآن ها جای ندارد .

2-این خبر ها تنها خبر صرف نیستند و به غیر از جنبه اطلاع رسانی اکثرا بعد تبلیغاتی برای سازمان و نهاد مربوطه را دارند ،عدم شناخت بسیاری مدیران از شیوه های خبر و خبر نویسی باعث شده است تا بسیاری از خبرها نه تنها عاری از ارزش های خبری باشد بلکه به طرز ناشیانه ای به تعریف و تمجید از اقدامات انجام شده بپردازد اقدامی که نه تنها آن خبر را خواندنی نخواهد کرد بلکه    پیام آن را هم هرگز منتقل نخواهد کرد.

3-این خبرها معمولا به سئوالات ایجاد شده در ذهن مخاطب به درستی پاسخ نمی دهند و معمولا خبر نگاران برای تکمیل آن ها مجبور به برقراری تماس تلفنی و درخواست اطلاعات نیشتر ار فرد یا افراد مسئول هستند .که البته این امر تا حد زیادی از پشت میزی بودن آینگونه خبر ها می کاهد .

اما نکته مثبت اینگونه اطلاع رسانی ها در چیست؟

1-اطلاع از برنامه ها و پروژه های در دست اقدام و انجام شده توسط یک سازمان می تواند برای پی گیری ها ی خبرنگاران  و سوژه های بعدی آنان به اصطلاح خوراک خبری خوبی را تامین کند .به عبارت بهتر این خبر ها باعث می شود تا خبر نگار نسبت به بر نامه های انجام شده و در دست اقدام آگاهی و دید لازم را پیدا کند .

2- یکی از متداول ترین سوژه های گزارش های خبری پی گیری خبرها ی به ا صطلاح فکسی است ،پی گیری این اتفاق ها ،نظر سنجی از صاحب نظران و کارشناسان راجع به اقداماتی که قرار است انجام شود و یا انجام شده و نگاه نقادانه به خبر ها و اتفاقات انجام شده معمولا از سوژه های خوب خبری محسوب می شود .

3-مهمترین نکته این خبر ها رسمی بودن و داشتن منبع مطلع و مطمئن است ،این خبر ها قابل استناد ترین منبع خبری به خصوص در بحث آماراست  که خبر نگاران و روزنامه نگاران می توانند با اطمینان کامل به صحت و درستی به آنان استناد کنند چرا که این خبر ها به ندرت تکذیب و یا حتی اصلاح می شوند .

با تمام این حرف ها به نظر می رسد که مهمترین مشکل در بحث استفاده از این خبر ها در روزنامه ها و خبر گذاری ها بحث ساختار آن ها است ساختاری که شاید بتوان همانند بسیاری از سریال ها و فیام های تلویزیونی آن را کلیشه ای نامید .

کاش مدیران ما این انعطاف و مسئولین روابط عمومی ما این جسارت را داشته باشند که بپذیرند رسانه ها و به تعبیری دنیای مدیا در حال تغییر است همانطور که تلکس هایمان تبدیل به  فکس،فکس هایمان تبدیل به ایمیل و ......شده است .زمان آن رسیده که نحوه نگارش و نگاهمان هم به خبر های روابط عمومی ها  تغییر کند.

 

 

 

منبع: خبرآنلاین