به گزارش خبرآنلاین، او با داستان «حمله به بوداپست» برنده این جایزه 10 هزار پوندی (معادل 16 هزار دلار) شد. این داستان ماجرای کودکان گرسنه‌ای است که برای گذران زندگی از مغازه‌ای در حومه شهر گواوا (میوه گرمسیری شبیه به زیتون و یا انار کوچک) می‌دزدند.
این نویسنده جوان پس از بردن جایزه گفت: «سعی می‌کنم داستان‌هایی تعریف کنم که بطور معمول کسی آنها را روایت نمی‌کند.»
هیشام ماتار، رئیس هیئت داوران کودکان «فقیر و خشن» این رمان را با شخصیت‌های «پرتقال کوکی» اثر بدبینانه و جاودانه آنتونی برجس مقایسه کرد.
او غروب دوشنبه در جریان ضیافتی در آکسفورد برنده را معرفی کرد و گفت: «زبان «حمله به بوداپست» بدون نقص است. این داستان بار و معنای اخلاقی دارد و چنان هنرمندانه نوشته شده که ردی از بیانیه اخلاقی در آن دیده نمی‌شود. نوویولت بولاوایو نویسنده‌ای است که شیفته زبان است.»
در ابتدای این داستان که سال پیش در نشریه «بوستون ریویو» منتشر شد راوی توضیح می‌دهد چرا بچه‌ها راهی بوداپست می‌شوند. «بوداپست سرشار از گواوا است و من برای گواوا جان می‌دهم، الان برای هر خوراکی جان می‌دهم.»
بولاوایو درمورد ادامه داستان «حمله به بوداپست» گفت: «آنها در آنجا با زنی اهل لندن روبرو می‌شوند که دوست دارد از آنها عکس بگیرد، این مسئله وقتی اروپایی‌ها به آفریقا می‌آیند اغلب رخ می‌دهد، با این حال زن متوجه نمی‌شود این بچه‌ها شدیدا گرسنه هستند.»
یکی از این بچه‌ها دختری 10 ساله است که تلویحا اشاره می‌شود تجربه تلخی را در خانه از سر گذرانده است. نویسنده زیمباوه‌ای کتاب در مورد این تلخی‌ها گفت: «این مسائل خیلی خیلی نادرست و دردناک هستند، اما متاسفانه در آفریقا چنین محیطی داریم.»
بولاوایو اشاره کرد با شخصیت‌های رمانش (دارلینگ، باستارد، چیپو، گادنوز، استینا و سب‌هو) احساس نزدیکی می‌کند.
او افزود: «برخی حوادث «حمله به بوداپست» از زندگی خود من ریشه گرفته‌اند، مثلا دزدیدن گواوا، بزرگ شدن در محلی پست و داشتن رویاهایی مثل رویاهای این کودکان.»
نووایولت بولاوایو در زیمباوه متولد و بزرگ شده است، او به تازگی مدرک کارشناسی ارشد خود را از دانشگاه کورنل آمریکا دریافت کرده است.
جایزه 10 هزار دلاری کین که ویژه نویسندگان آفریقایی است حامیان بسیار مشهوری دارد از جمله ووله سوینکا، نادین گوردمیر و جی.ام. کوتزی که هر سه برنده نوبل ادبیات شده‌اند. این جایزه به یک داستان تعلق می‌گیرد.
اله الفری سردبیر روزنامه، ویکی آنوین سفرنامه‌نویس و کارگردان، دیوید گوانتر رئیس دانشگاه جرج‌تاون و شاعر و آمیناتا فورنا نویسنده تحسین‌شده اعضای هیئت داوری این جایزه بودند.
از دیگر نامزدها یاین جایزه می توان به «سگ دلبر» نوشته دیوید مدالی درباره زنی پیر که باید مواظبت از سگ دوست همسرش را برعهده بگیرد و «آنچه مولی می‌داند» نوشته تیم کوگان درباره زنی که دخترش با شلیک گلوله کشته می‌شود، اشاره کرد که نویسنده هر دو اهل آفریقای جنوبی هستند.
لائوری کوبویتسیله نویسنده اهل بوتساوانا با داستان «به یاد مک‌فینیس لاتا» نامزد شده بود که داستان تاثیر مرگ مک‌فینیس بر زنان یک روستا است.
بئاتریس لامواکا اهل اوگاندا دیگر نامزد جایزه بود که داستانش «رویاهای پروانه» نام دارد و در آن ماجرای سرباز شدن اجباری دختری و بازگشت او به نزد خانواده‌اش را تعریف می‌کند.
سال پیش اولوفمی تری از سیرالئون با داستان «روزهای چوب‌زنی» برنده این جایزه شد. داستان او درمورد گروهی پسر بود که در حلبی‌آباد زندگی می‌کردند و داوران با عبارت «داستانی در حدواندازه آثار هومر» آن را تشویق کردند.
بی‌بی‌سی / 12 ژوئیه / ترجمه: حسین عیدی‌زاده
58241