داریوش قنبری*

شهریور سال 59 کشورمان به طرز وحشیانه‌‏ای از طرف رژیم حاکم بر عراق و از زمین و هوا مورد حمله قرار گرفت و مناطق وسیعی از کشورمان تحت اشغال نیروهای این رژیم درآمد. این حمله آغاز جنگی بود که هشت سال به طول انجامید و طی این  هشت سال خسارت‌‏های فراوانی به کشورمان وارد شد.

 به لحاظ تلفات انسانی حدود 720 هزار نفر شهید و جانباز و به لحاظ اقتصادی میلیاردها دلار آسیب متوجه ایران عزیز شد. در طول سال‌‏های جنگ بسیاری از پروژه‌‏های عمرانی کشور تعطیل و اعتبارات مربوط به این پروژه‌‏ها هزینه امورمرتبط با جنگ گردید. هزاران خانه مسکونی در نتیجه بمباران‌‏های وحشیانه ویران شدند، ‌‏کارخانجات و پروژه‌‏های مهم صنعتی به ویژه مناطق نفتی و پالایشگاهی مورد حمله قرارگرفتند و بسیاری از صنایع مادر، به نابودی کشیده شدند. نه تنها پروژه‌‏های صنعتی آسیب دیدند بلکه بخش کشاورزی نیز از آسیب های جنگ در امان نمانده و هنوز هم با وجود دو دهه که از پایان جنگ و پذیرش قطعنامه 598 از سوی کشورمان می‌‏گذرد، هزاران هکتار از اراضی مرغوب کشاورزان کشور به جای کاشت محصولات کشاورزی تحت کشت مین‌‏هایی هستند که برخلاف موازین و  قوانین مقررات بین‌‏المللی کاشته شده است.

 به هر حال خسارات و خرابی‌‏های جنگ تحمیلی عراق علیه ایران فراوان هستند و طبق برخی از ارزیابی های کارشناسی ارزش‌‏های دلاری این خسارات بین 600 تا هزار میلیارد دلار است. از آنجایی که دبیرکل وقت سازمان ملل، عراق را آغازگر جنگ با ایران شناخته است، ‌‏طبق مقررات و موازین بین‌‏المللی این کشور موظف به پرداخت خسارات به ایران است. ظاهراً پس از برقراری آتش بس بین ایران و عراق کارشناسان سازمان ملل خسارات وارده بر کشورمان را حدود 100 میلیارد دلار برآورد کرده‌‏اند که این میزان خسارات یک ششم تا یک دهم خسارات وارد شده  بر کشورمان می باشد. اما از همین مبلغ نیز تاکنون یک دلار هم به جمهوری اسلامی ایران پرداخت نگردیده است و دستگاه دیپلماسی کشورمان نیز متاسفانه نسبت به دریافت خسارت از عراق اهمال کرده‌‏اند و فعالیت قابل توجهی در این راستا انجام نمی دهد.

 به نظر می رسد که بحث دریافت خسارت از عراق در حال حاضر تحت تاثیر وضعیت تغییر رژیم درعراق و روی کارآمدن یک دولت دوست در این کشور قرار گرفته است. اما مسئولین دستگاه دیپلماسی کشور باید به این نکته واقف باشند که در روابط بین‌‏الملل مسائل احساسی و عاطفی جایگاهی نداشته و آنچه در چنین روابطی دارای اهمیت می‌‏باشد پیش بردن منافع ملی و استیفای  حقوق ملی است. بنابراین ضروری است که هر چه سریعتر بحث دریافت و غرامت جنگ هشت ساله از عراق در دستورکار دستگاه دیپلماسی کشور ما قرار گیرد. لازم به یادآوری است که گذشت زمان به معنای به فراموشی سپردن دریافت غرامت های جنگی نیست زیرا با وجود گذشت بیش از شش دهه از  جنگ جهانی دوم هنوز هم قربانیان این جنگ غرامت دریافت می‌‏کنند.

 بحث تغییر رژیم در عراق نیزمانع دریافت غرامت از این کشور نمی‌‏باشد زیرا کشورها دارای شخصیت حقوقی هستند و به اعتبار این شخصیت حقوقی دارای مسولیت بین‌‏المللی هستند، بنابراین تغییر رژیم عراق مانع دستیابی ایران به حقوق خود نمی باشد.

نماینده مردم ایلام در مجلس شورای اسلامی*

منبع: خبرآنلاین