محققان دانشگاه لاوال در کبک کانادا میگویند فشار ناشی از فکرکردن در کسانی که با فعالیتهای ذهنی زیاد سر و کار دارند، کالری بیشتری میطلبد و پرخوری را سبب میشود.
گروه تحقیقاتی با نظارت دکتر آنجلو ترمبلی، مقدار غذایی را که 14 دانشآموز بعد از پشت سر گذاشتن هر کدام از سه مرحله تحقیق بهطور کاملا غیرارادی درخواست و مصرف کرده، اندازهگیری کردهاند. این سه مرحله عبارت بودهاند از تمدد اعصاب در حالت نشسته، خواندن و خلاصهکردن یک متن، و در پایان تمرکز و جمعکردن حواس برای انجامدادن چند آزمون رایانهای.
بعد از گذشت 45 دقیقه از شروع هر فعالیت، شرکتکنندهها به صرف همان مقدار غذایی که خودشان درخواست کرده بودند، دعوت میشدند. محققان به این نتیجه رسیدند که هر جلسه از فعالیتهای ذهنی فقط به سه کالری بیشتر از اوقات استراحت نیاز دارد. با این وجود، دانشآموزان خودبهخود بعد از خلاصهکردن یک متن، 203 کالری بیشتر و بعد از گذراندن آزمایشهای کامپیوتری، 253 کالری بیشتر از مقدار معمول میسوزاندهاند؛ که به ترتیب افزایش 23.6 و 29.4 درصدی را در مقایسه با زمان استراحت نشان میدهد.
نمونههای خونی که قبل، در هنگام و بعد از هر جلسه از دانشآموزان گرفته شده نیز نشان داده که فعالیتهای فکری در مقایسه با اوقات استراحت نوسانات بیشتری را در میزان گلوکز و انسولین در بدن به وجود میآورند.
جین فیلیپه چپوت ـ بانی این پژوهش علمی ـ میگوید: این نوسانات یا ناشی از فعالیتهای ذهنیاند یا عکسالعمل خارجی بدن نسبت به سازگاری زیستی در طول مدت سوزاندن گلوکز. بدن میتواند با استفاده از غذای واردشده به بدن، به این نوسانات عکسالعمل نشان دهد و میزان گلوکزهایش را به حد معمول برساند. گلوکز تنها سوختی است که توسط مغز مصرف میشود.
چپوت ادامه میدهد: مقداری از کالری اضافهای که پس از انجام فعالیتهای ذهنی بدن نیازمند آن میشود، با مقدار واقعی کالری در بدن جبران میشود و باقیمانده این نیاز، پرخوری را در پی دارد که در اغلب کشورهای صنعتی رایج است.
عامل مهمی که نباید نادیده گرفته شود این است که مردم در اقصی نقاط جهان ترجیح میدهند مشاغلی را انتخاب کنند که ماهیت فکری و ذهنی داشته باشند.
تلگراف، دسامبر 2008 - ترجمه: هاله عابدین