به گزارش خبرآنلاین، این دیدار که از دقایقی قبل از اذان مغرب دوشنبه شب ـ شب نیمه ماه مبارک رمضان و میلاد با سعادت حضرت مجتبی(ع) ـ آغاز و بعد از گپوگفت کوتاه شاعران و ارائه تازهترین کتابها و مجموعه شعرهای ایشان به رهبر انقلاب، با نماز جماعت مغرب و عشاء وافطاردر حیاط بیت رهبری آغاز شد.
در این جلسه برای نخستین بار شاعرانی از کشورهای افغانستان و تاجیکستان نیز حضور داشتند و برخی هم اشعاری قرائت کردند.
به گفته علیرضا قزوه، زمان شعرخوانی، یکساعت بود که از ساعت 21.30 دقیقه آغاز شد. اگرچه طبق برنامه 21نفر اشعار خود را قرائت کردند و بعد از آن با نظر رهبری، 5 نفر دیگر هم به این جمع اضافه شدند.
در ابتدای جلسه قزوه عنوان کرد که امشب شاعران بیشتری نسبت به دورههای قبل حضور دارند و اشتیاق بیشتری هم برای شعرخوانی....رهبری بلافاصله رشته سخن قزوه را ادامه دادند که: و برای شنیدن!
علی معلم و موسوی گرمارودی، دو پیشکسوت آغازکننده شعرخوانی بودند. اولی با یک ترانه نو و دومی با قصیدهای که به قول خودش از ترانه امروزی، جمعیت را به قرن هفتم برد!
بعد از ترانه خوانی علی معلم، رهبر انقلاب این مصرع را خواندند: تو یک ترانه سرکنی از آن ترانهها...
این مصرع چسبیده به مصرع دیگری است که گویا جناب عماد خراسانی سرودهاند: من یک غزل بخوانم از آن عاشقانهها...تو یک ترانه سرکنی از آن ترانهها!
میلا عرفانپور با رباعیهای شیرینش، مجلس را هم آغاز کرد و هم شیرین:
در حنجره، های و هوی خاموشی هاست
چشمم همه پردهی خطاپوشی هاست
تاکینه به دل راه نیابد، هر شب
در حافظهام جشن فراموشی هاست
*
ای بی تو زمانه سرد و سنگین در من
ای حسرت روزهای شیرین در من
بی مهری انسان معاصر در توست
تنهایی انسان نخستین در من
*
خود را که به خلوتی رسانَد خورشید
از داغ دلش را بِتَکاند خورشید
گفتیم غروب کرده اما انگار
رفته ست نماز شب بخواند خورشید
*
رهبر انقلاب بعد از پایان شعرخوانی منتخبان، سخنان خود را با شعری آغاز کردند که به تعبیر خودشان، «هم دعاست و هم انشاء الله خبری از یک واقعیت» است:
جمعیت ارباب وفا نگسلد از هم
این سلسله تا روز جزا نگسلد از هم
رهبری در سخنان کوتاه خود تعبیر جدیدی برای بزرگان شعر فارسی به کار بردند و از شعرایی چون فردوسی، سعدی، حافظ، صائب، بیدل مولوی، جامی و...به عنوان ائمه شعر و پیامبران شعر فارسی یاد کردند که برخوردار از معارف عمیق دینی بودهاند.
همچنین ایشان تصریح کردند: مضامین نو، حرفهای نو در اشعار شعرای کشور دیده می شود، مضمون نو، ترکیبات نو هم بدنبال دارد.. امشب در این جمعى که شعر خواندند - شعر جوانها، شعر بانوان، شعر آقایان - من دارم مىبینم که کلمات، پخته و سنجیده؛ الفاظ، قوى و استوار بود؛ همان جور که انسان دوست میدارد در شعر مشاهده کند. مضمون هم الى ماشاءاللَّه. واقعاً وقتى انسان مثلاً دیوان صائب را نگاه میکرد، یا دیوان شعراى بزرگِ مضمونساز مثل بیدل و دیگران را نگاه میکرد، شاید میگفت اینها دیگر چیزى باقى نگذاشتند؛ هرچه به ذهن انسان مىآمد و نمىآمد، اینها این را در قالب شعر آوردند و بیان کردند؛ اما بعد مىبیند که نه. به قول صائب:
یک عمر میتوان سخن از زلف یار گفت
در بند آن مباش که مضمون نمانده است
به گزارش خبرنگار ما، رهبر معظم انقلاب در پایان بیانات خود، با تاکید مجدد بر برپایی جلسات و محافل ادبی، این بیت شعر را به عنوان حسن ختام جلسه قرائت کردند:
رشتهى جمعیت اى یاران همدم مگسلید
در پریشانى پریشانى است از هم مگسلید
بنابراین گزارش، جلسه رسمی که تمام شد، جلسه گپوگفت غیررسمی آغاز شد، از حلقه شعرا دور رهبری و اهدای کتاب و شعر و نامه گرفته تا حلقههای فرعی در سایر فضاهای حسینیه، از گعده با حدادعادل و وزیر فرهنگ گرفته تا دیدار شاعران و پیشکسوتانی که شاید به بهانه این دیدار حالا کنار هم جمعشدهبودند.
موقع خداحافظی هم چند نفری برای دیدار و اهدای کتاب، در مسیر رهبری قرار گرفتند که علی انسانی و شهرام شکیبا که دو کتاب طنزتازه منتشر شدهاش را هم آورده بود، از این جمله بودند.
1760