حسین علایی ـدر گفت‌وگو با ایسنا درباره پذیرش ترکیه مبنی بر استقرار سپر موشکی در خاک این کشور اظهار کرد: بعد از فروپاشی شوروی و پیمان ورشو، انتظار می‌رفت که پیمان ناتو نیز منحل شود و جهان به سمت کناره‌گیری از نظامی‌گری حرکت کند اما آمریکا اجازه نداد که این پیمان از بین رود و حتی ناتو در ماموریت‌های جدید نیز شرکت کرد.
او ادامه داد: ترکیه از سال‌های دور عضو پیمان ناتو بوده و سال‌های درازی است که با این پیمان همکاری می‌کند و از سوی دیگر در جهت عضویت در اتحادیه اروپا امتیازاتی به کشورهای اروپایی می‌دهد. هم‌چنین آمریکا تلاش می‌کند در مسایل خاورمیانه الگوی ترکیه را در کشورهای اسلامی مطلوب نشان دهد. ترکیه روابط خوبی با آمریکا دارد و پایگاه اینجلیک این کشور در اختیار نیروهای نظامی آمریکا قرار دارد؛ بنابراین به نظر می‌رسد استقرار سپر موشکی ناتو در ترکیه در راستای سیاست‌های رو به گسترش ناتو به سمت شرق، همکاری‌ها با آمریکا و استفاده از ظرفیت‌های ترکیه توسط این کشور در مداخله در خاورمیانه قابل ارزیابی است.
این استاد دانشگاه اضافه کرد: بهتر بود پیش از این که چنین سامانه موشکی در ترکیه مستقر شود ایران از طریق روابط دیپلماتیک ترکیه را قانع می‌کرد مانع از این کار می‌شد اما اکنون پس از تصمیم ترکیه برای استقرار سیستم موشکی و اتخاذ سیاست‌های جدید از سوی این کشور، جلوگیری از این اقدام مشکل شده است؛ هم‌چنین ایران نیز باید این واقعیت را قبول کند که ترکیه عضو ناتو بوده و سیاست‌های خود را با ناتو هماهنگ می‌کند.
علایی درباره اهداف استقرار سامانه موشکی ناتو در ترکیه افزود: اعضای این پیمان تعاریف متعددی از تهدید داشته و ممکن است گاهی ایران را و زمانی روسیه را به عنوان تهدید تلقی کنند، نفس استقرار چنین سیستمی می‌تواند عملکردهای متعددی را نیز به همراه داشته باشد بنابراین ایران نمی‌تواند اطمینان حاصل کند که این سیستم علیه این کشور نیست و آن سامانه علیه هر آن چه که منافع غرب را تهدید کند، سازماندهی و به کار گرفته خواهد شد.
منبع: ایسنا