تاریخ انتشار: ۱۶ مهر ۱۳۹۰ - ۱۲:۲۵

بهار عربی که ظاهرا رهبران سرکش را سرنگون کرد و فراخوانی عمومی یه خصوص در میان جوانان برای اصلاحات شد حس محاصره ای را برای رهبران سعودی به جای گذاشت.

راجر هاردی


در نظر بگیرید جهان چگونه به حاکم ضعیف و پیر عربستان سعودی ملک عبدالله نگاه می کند.
دشمنان همه جا در کمین هستند.بهار عربی نیروهایی را به راه انداخته که هیچ کس نمی تواند کنترلش کند و هیچ کشور عربی هم از دستش در امان نیست.دست ایران از بحرین تا لبنان در کار است.  یمن، همسایه عربستان به طور قابل ملاحظه ای بی ثبات است و میزبانی شاخه ای از القاعده را بعهده دارد که امنیت عربستان سعودی را تهدید می کند.
آمریکای باراک اوباما هم به نظر می رسد که درست در زمان نیاز کشور پادشاهی عربستان، به او خیانت می کند. به طور خلاصه،عربستان سعودی تحت محاصره است.
 
 پژواکی از گذشته
 در دهه 50 و 60 میلادی،یک موج ناسیونالیسم عربی که تهدیدی ویرانگر علیه سلطنت های طرفدار غرب از جمله خاندان سعود بود،  از مصر نشات گرفت و تا خاورمیانه فرا رفت.
در ان زمان هم پادشاهی احساس می کرد توسط نیروهای دشمن محاصره شده است. بعد از آن هم دلارهای نفت و حمایت غرب ابزارهای ضعیفی برای رفع مشکل بودند. ثروت های نفتی بعضی اوقات موثر واقع نمی شوند.
 یکی از واکنش های ملک عبدالله به بهار عربی اعطای کمک های مالی زیاد به مردم بود تا آنها را راضی نگه دارد.
علاوه بر این،پادشاهی این کشور بیشتر از هر زمان دیگری باید از سیاست مرور لیست دوستان و دشمنانش استفاده کند تا از این طریق حمایت دوستانش را جلب کرده و بتواند بر مردم سراسر منطقه تاثیر بگذارد.
اما شاید چنین اقداماتی کافی نباشذ. اگر پول می توانست مشکلات را از سر راه پادشاهی بردارد،شاید موقعیت اش کمتر به خطر می افتاد.
اما به غیر از بحرین کوچک، نفوذش بسیار محدود است. ملک عبدالله با دخالت در بحرین با پول و نیروهای نظامی برای درهم شکستن قیام شیعی، به دنبال این بود که از یکی از جناح هایش حمایت کند و سیستم دفاعی اش را در برابر آنچه که به عنوان نفوذ بیش از حد ایران می بیند ،تقویت کند.
 اما در دراز مدت ، با توجه به افزایش حس اعتراض در میان مخالفین بحرینی و تنش رو به فزونی غیرضروری با تهران، مداخله عربستان سعودی ممکن است وضع را بدتر کند.
 میراثی نامشخص
 به نظر می رسد پادشاه  از رفتنی بودن خودآگاه است. او می خواهد عربستانی را که تنها می گذاردذ بهتر از زمانی باشد که آنرا در دست داشت- برای همین قول داد که وعده اش برای زنان سعودی که نهایتا حق رای است را عملی خواهد کرد. شاید پذیرفتن او به عنوان یک اصلاح طلب سخت باشد اما با این شرایط عربستان، او به هرحال یک اصلاح طلب است.
 او هرگز با این نگاه به شدت خشک به اسلام که نشات گرفته از ساختار فرقه ای وهابیت در کشورش است، کنار نیامده اما میراث او نامشخص است.
 دو شاهزاده ارشد بعدی که که در انتظار تاج و تخت پادشاهی هستند، عبارتند از دو برادر ناتنی اش یعنی بندر بن سلطان وزیر دفاع و نایف وزیر کشور که به طور مشخص کمتر از او اصلاح طلب هستند.
 آنها ممکن است مایل باشند تا حقوق زنان را قربانی راضی نگه داشتن محافظه کاران مذهبی کنند، که این کار می تواند خطرناک باشد.
جوانان عربستان سعودی مانند جوانان عرب دیگر جاها خواهان تغییرات هستند. مانند همتایان خود در تونس و قاهره که شغل، شرافت و آزادی بیان بیشتری می خواهند.26149
 

 

  بی بی سی/ ترجمه: آمنه معزی 

منبع: بی‌بی‌سی