بسیاری از کاربران معتقدند رتبه دانشگاه شریف و هیچ دانشگاهی در ایران به دلایل بسیار، در اندازه دانشگاه های برتر دنیا نیست. آنها قبول ندارند که چون خروجی دانشگاه های مادر ایران خوب است، پس رتبه علمی مناسبی هم دارند. چون تولید علم در دنیا پارامترهای دیگری دارد.
اما یکی از کاربران خبرآنلاین تحلیلی روی این رتبه بندی داشته است که خواندنش خالی از لطف نیست؛
رتبه بندی موسسه تایم-تامپسون بر مبنای دو فاکتور مهم زیر است.
1-تعداد مقالات نمایه شده
2-تعداد افراد دارای مقالات نمایه شده و ارجاعات
اصولا این رتبه بندی پژوهشی بوده (بدون توجه به کیفیت مقالات و فقط بر اساس کمیت) و یک رتبه بندی کامل نیست. رتبه بندی شانگهای در مقایسه با رتبه بندی تایم-تامپسون جامعیت بیشتری دارد. در زیر آماری مقایسه ای از تعداد مقالات نمایه شده دانشگاه شریف آورده شده که گویای تمامی مسائل است. بیشترین مقالات دانشگاه صنعتی شریف در 5 ژورنال زیر است؛
1-Scientia Iranica
2- Lecture Notes in Computer Science Including Subseries Lecture Notes in Artificial Intelligence and Lecture Notes in Bioinformatics ناشر Springer-Verlag – سری کتاب
3- Materials and Design-Publisher: Elsevier ناشر Elsevier- ضریب تاثیر 1.694
4- Materials Science and Engineering A Publisher: Elsevier ناشر Elsevier- ضریب تاثیر 2.090
5- ASME International Mechanical Engineering Congress and Exposition Proceedings ناشر انجمن مهندسی مکانیک آمریکا – مجموعه مقالات کنفرانسهای سالانه انجمن مهندسی مکانیک آمریکا
پس مشخص است که این رتبه بندی نمی تواند معیار درستی برای بالا بودن سطح آموزشی یا پژوهشی این دانشگاه باشد. در جواب وزیر علوم، باید عرض کنم که شاید صحبت ایشان درست باشد (وقتی دانشگاه های بزرگ دنیا برای فارغ التحصیلان دانشگاه های بزرگ ایران سر و دست می شکنند، یعنی دانشگاه های مادر ایران جایگاه علمی خوبی دارند) به چند دلیل:
1-فقط دانشجویان ایرانی (و البته اکثر کشورهای آسیایی) هستند که زندگی خود را فدای درس و دانشگاه کرده و تمامی سعی خود را برای ارتقا سطح علمی دانشگاه مربوطه انجام می دهند.(بنده خودم دانشجوی دکتری مهندسی مکانیک هستم ، در اینجا فقط بنده و دانشجویان چینی و کره ای هستیم که همیشه از صبح تا شب دانشگاه هستیم حتی روزهای تعطیل رسمی کشور هم می آییم دانشگاه، ولی دانشجویان خودشان امکان ندارد روزهای تعطیل دانشگاه بیایند حتی اگر روز بعد دفاع داشته باشند).
2-فقط دانشجویان ایرانی (و البته اکثر کشورهای آسیایی) هستن که با کمترین میزان بورس حاضر به تحصیل هستند، بنده خودم با پولی که از دانشگاه می گیرم فقط می توانم کرایه خانه،هزینه زندگی دانشجویی یک نفره و هزینه رفت و آمدم را بدهم ولی دانشجوهای ارشد بومی بلافاصله بعد از تحصیل براحتی جذب بازار کار می شوند با سه الی 4 برابر حقوقی که من از دانشگاه می گیرم و هرگز حاضر نمی شوند با این حقوق بخور و نمیر بیایند و دکتری بخوانند.
3-فقط دانشجویان ایرانی (و البته اکثر کشورهای آسیایی) هستن که انواع توهین ها و ناملایمات را بخاطر گرفتن یک مدرک دکتری تحمل می کنند.
برای خواندن نظرات دیگر کاربران خبرآنلاین درباره رتبه دانشگاه شریف و دیگر دانشگاه های ایران، این خبر را بخوانید. همچنین می توانید به نظرات کاربران دیگر پاسخ و رای دهید.
4747