انگار هرچه «ش. ق.»ها خون به دل مسئولان سینمای ایران کردند، رضا ناجی میخواهد تسلای خاطر باشد!
بازیگر تبریزی سینمای ایران که پس از کسب جایزه جشنوارههای برلین و آسیا-پاسیفیک استرالیا شهرت جهانی پیدا کرد، دیروز درباره حضورش در یک فیلم روسی گفت؛ «در صورتی که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی فیلمنامه این فیلم روسی را تأیید کند، در آن بازی خواهم کرد.»
او توضیح داد: «چندین بار تماس گرفتند و ایمیل فرستادند. نظر من این است که فیلمنامه باید توسط وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تأیید شود و در این صورت است که در این فیلم، بازی خواهم کرد. البته فعلاً پاسخی در این ارتباط نیامده است.»
رضا ناجی که دارای گواهینامه پایه یک رانندگی و گواهینامه درجه یک مهارت فنی خودرو است، چندسالی مربی آموزشگاههای رانندگی بود و بعد با پیشنهاد یکی از آشنایان به استخدام نیروی هوایی درآمد.
اولین بار در سال 1366 بود که ناجی با ایفای نقش اول یک نمایشنامه در جشنواره کارگری اصفهان جایزه گرفت. با این حال وقتی مجید مجیدی برای فیلم بچههای آسمان به دنبال بازیگر آذریزبان میگشت، از بین 2 هزار و 500 نفر ناجی را انتخاب کرد تا همای سعادت در اواخر دهه ششم عمر بر شانه رضا ناجی بنشیند.
افتخارات ناجی، از دیپلم افتخار جشنواره فیلم فجر بخاطر همان فیلم شروع شد و با آواز گنجشکها به اوج رسید؛ فیلمی که رضا ناجی را به عنوان اولین ایرانیای که برنده خرس نقرهای بهترین بازیگر مرد جشنواره برلین شده است، مفتخر کرد.
رضا ناجی 67 ساله، سرهنگ بازنشسته نیروی هوایی، هنوز آرزوهای بزرگی در سینمای ایران دارد. او دوست دارد نقش مولانا و فردوسی و سعدی و حافظ را بازی کند.
روزگاری مجید مجیدی به یک خبرنگار گفته بود: «ناجی برای من یک معدن گنج است. هر چی میکنم تمام نمیشود کشف میکنم و هر چی به داخل میروم به الماس و زمرد میرسم.» شاید حالا، صفار هرندی هم باید همین تعبیر را درباره رضا ناجی به کار ببرد.