این چهره که در سال ۱۹۷۶ توسط مدارگرد وایکینگ ۱ مشاهده شد، نزدیک به دو مایل طول دارد و در منطقه ای به نام سیدونیا قرار دارد.

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، در آن زمان، دانشمندان این «چهره» ها را به عنوان سایه روشن توصیف می‌کردند، اما در طول دهه‌ها در میان کسانی که گمان می‌کردند بیگانگان تمایل زیادی به ساختن سازه ها دارند، این چهره ها محبوب شده اند.

هنگامی که این تصویر در ابتدا به دست آمد، دانشمند ارشد وایکینگ، جری سوفن، «چهره روی مریخ» را «ترفند نور و سایه» دانست. سنگ‌هایی که ممکن است از زاویه دیگر به شکلی دیگر دیده شوند و اینکه به شکل صورت انسان دیده می‌شوند کاملا تصادفی است.

گزارش «ظاهر شدن چهره های عجیب در مریخ» را در این باره بخوانید.

۵۸۵۸