سران اروپا که این روزها به شدت نگران وضعیت مالی اسف بار یونان و سایر کشورهای این قاره هستند، نهایتا تصمیم گرفتند برای نجات خود از بحران مالی دست به دامن چینی ها شوند.
چین به دلیل داشتن ذخایر بزرگ یورو که ناشی از سالها تجارت گسترده و مبادله کالا با قاره سبز بوده است به خوبی می تواند به اروپایی ها کمک کند و از قضا برای این کار اعلام آمادگی کرده است.
بهترین دلیل چشم بادامی ها برای کمک به اروپایی ها هم این است که اگر اروپا زمین بخورد چینی ها بزرگترین بازار صادرات خود را از دست می دهند. از این زاویه چین اروپای زنده را به اروپای مرده ای که نمی تواند سودی به این کشور برساند ترجیح می دهد.
با این همه چینی ها اینقدر سخاوتمند نخواهند بود که بدون گرفتن امتیاز از اتحادیه اروپا به صندوق نجات مالی این قاره آنها کمک های میلیارد یورویی کند. بدون شک چینی ها در مذاکراتی که به زودی برای اعطای این کمک مالی با اروپایی ها آغاز خواهندکرد مسائلی را مطرح خواهند کرد که از جمله یکی از آنها برداشتن برخی از تحریم های اتحادیه اروپا علیه برخی از کالاهای صادراتی این کشور و یا چانه زنی بر سر پس گرفتن برخی از شکایت های این اتحادیه از چین در سازمان تجارت جهانی خواهد بود.
اروپایی ها به طور قطع به خواسته های چین گردن خواهند نهاد چرا که به شدت به کمک مالی چین چشم دوخته اند و دواطلب دیگری نیز برای نجات آنها جز برزیل که در مقایسه با چین چندان به حساب نمی آید وجود ندارد.
در چنین شرایطی ایران باید با یک دیپلماسی فعال چین را وادارد تا به دلیل منافعی که در مناسبات با کشورمان دارد اتحادیه اروپا را مجبور به همکاری های بیشتر با ایران در پایان دادن به پرونده هسته ای کشورمان کند.
چینی ها اگر بخواهند می توانند یکی از شروط کمک کردن به اتحادیه اروپا را منوط به قطع فشارهای سیاسی اتحادیه اروپا به ایران کنند و از اتحادیه اروپا بخواهند که از سیاست های ضد ایرانی آمریکا تبعیت نکنند و رویکردی منطقی در قبال ایران اتخاذ نمایند.
ممکن است اینگونه تلقی شود که منافع چین در اروپا بسیار بیشتر از منافعی است که این کشور با ایران دارد اما نباد غافل شد که اتحادیه اروپا با شرایط بحرانی دست به گریبان است و هر چقدر این بحران عمیق تر شود منافع چین در این قاره از بین می رود و منافع این کشور با ایران ارزش بیشتری پیدا می کند. در همین حال نباید فراموش کرد که ایران یکی از معدود کشورهای جهان است که از بحران اقتصادی جهانی دور اول تا اندازه زیادی مصون ماند و از بحران دومی که می رود نظام مالی اروپا و حتی آمریکا را زمین بزند نیز تا اندازه زیادی دور مانده است.
به دیگر زبان اینکه ایران نباید خود را در این معادلات دست کم گرفته و از طرح این موضوع با چین سرباز بزند. اکنون فرصت خوبی است که از چینی ها بخواهیم تا در مذاکرات خود با اروپا امتیازی نیز برای ما قائل شود.