دکتر مجید ابهری، آسیب‌شناس و رفتارشناس اجتماعی در تازه‌ترین یادداشت خود برای وبلاگ خبرآنلاین به موضوع رفتارشناسی شکاف نسل‌ها پرداخته و نوشته است: از نگاه آسیب‌شناسی رفتاری دور شدن تدریجی دو یا سه نسل پیاپی از همدیگر از حیث عاطفی، فکری و ارزشی وضعیت جدیدی را خلق می‌کند که اصطلاحا گسست نسل‌ها و یا شکاف فکری آنها نامیده می‌شود.
به گفته او در این وضعیت غالبا نوجوانان و جوانان این نسل‌ها تلاش می‌کنند تا آخرین پیوندهای وابستگی خود را از والدین یا بهتر بگویم نسل بالغ بگسلند و اغلب برای رسیدن به این هدف به گردن‌کشی، پرخاشگری و طغیانگری می‌پردازند.
دکتر ابهری همچنین اینطور ادامه داده است که: مولفه‌ها و ویژگی‌های تشخیص گسست نسل‌ها، کاهش ارتباط کلامی است یعنی آنچه امروز در بعضی از خانواده‌ها اتفاق می‌افتد و به طور مستمر و مداوم عمیق‌تر و حادتر می‌شود بیانگر جدایی دو نسل از یکدیگر است. معمولا زبان گفتمان دو نسل یا متفاوت است و یا عبارت‌هایی که توسط آنها به کار می‌رود برای دیگری نامفهوم است. امروزه نوجوانان و جوانان ما کلماتی به کار می‌برند که والدین به سختی معانی آنها را درک می‌کنند؛ خالی‌بندی، دودره بازی، چِت زدن، گلابی، آی‌کیو و امثال اینها که حدود 4000 کلمه هستند ادبیات نسل چهارم و پنجم را بیشتر تشکیل می‌دهند.
به عقیده این آسیب‌شناس اجتماعی، کاهش فصل مشترک‌های عاطفی، عدم حضور نسل جوان در مشارکت‌های اجتماعی، عدم تعهد به فرهنگ و باورهای خودی، از خود بیگانگی، نابردباری نسل‌ها و گسست فکری، شاخصه‌های گسست نسل‌ها بوده که بطور کلی اشتغال روزافزون والدین و دوران بلوغ دشوار نوجوانان و جوانان، نفوذ فرهنگ بیگانه به ویژه فرهنگ ماهواره‌ای و اینترنتی، کم‌کاری نهادهای فرهنگی و ناتوانی نسل‌های قبلی از همدلی با نسل‌های بعدی که ناشی از ضعف مهارت‌های اجتماعی است دلایل اصلی گسست نسل‌ها تشخیص داده می‌شود.
متن کامل این یادداشت را می‌توانید در اینجا بخوانید.
47234