به گزارش خبرآنلاین، «365 روز در صحبت قرآن» نوشته حسین الهی قمشه‌ای در 1050 صفحه با قیمت 18500 تومان از سوی انتشارات سخن منتشر شده که چهارمین کتاب از مجموعه جوانان و فرهنگ جهانی است که در ادامه کتاب های «365 روز با سعدی»، «365 روز با مولانا» و «365 روز با ادبیات انگلیس» به زیور طبع آراسته شده است.
در این کتاب 365 قطعه کوتاه و بلند از کتاب وحی برای آشنایی جوانان با تعلیمات جهانی قرآن انتخاب شده و به زبانی ساده و البته با بهره‌گیری از تفسیرهای عرفانی و نیز اشعار بزرگان ادب و عرفان توضیح داده شده است. دکتر الهی قمشه‌ای در این کتاب کوشیده تا تصویری از اطوار گوناگون کلام فارسی آیات را به دست دهد. ترجمه عمده آیات از وی است و البته در برخی از آیات هم از ترجمه به گفته خودش «فیاض پدر» هم بهره برده است.
خبرآنلاین در تعطیلات نوروزی و بهار طبیعت برای مطالعه کاربران گرامی خود، قطعاتی از این تفسیر خواندنی را انتخاب و در فضای وب منتشر کرد؛ حالا در روز طبیعت قطعه ای از این کتاب در خصوص رستاخیز جان و روز قیامت را انتخاب کرده‌ایم:
در ذیل آیه 13و14 سوره اسراء «و ما سرنوشت و فال هر انسانی را در گردن او نهاده‌ایم و روز قیامت آن فال را بگشاییم تا مجموعه آن را به یکبار نظاره کند. (و به او خطاب شود)بخوان کتاب خویشتن را که امروز تو خود بر رسیدن حساب خویشتن کفایت می‌کنی...» می خوانیم:
* روز قیامت روز قیام حقایق و روز آشکار شدن اسرار است و روز برداشتن حجاب‌ها و پرده‌ها، و البته در همین جهان نیز حقایق بر اهل بصیرت پوشیده نیست الا آنکه مردمان طومار و کتاب وجود خود را می‌بندند و نمی‌خوانند. هم از خود پنهان می‌کنند و هم از دیگران. اما در روز قیامت با هر نفسی خطاب شود که کتاب خویش را بخوان و این نیز از نشانه‌های رحمت پروردگار است که کتاب آدمی را به دست دیگران نمی‌دهد تا بخوانند...اینجا قاضی و محاسب خود تو هستی، بنگر چه نوشته‌ای و انتظار تو از آنچه نوشته‌ای بر خود چیست.
*هر انسانی کتابی است هم به ذات خود و هم به آنچه که از او به فعل می‌آید و بهترین کتاب‌های عالم همین آدمیان هستند که می‌توان با خواندن آنها تمام درسهای خوبی و بدی را تعلیم گرفت و چه خوشتر آنکه انسان بکوشد کتابی خواندنی باشد تا دیگران با مطالعه آن به بهشت روند و چقدر نادرند کسانی که حاضرند کتاب خود را به دست همگان دهند تا بخوانند و لذت برند.
*یکی از الطاف الهی این است که این کتاب یا نامه عمر را می‌توان تا آخرین روز عمر با توبه ویرایش کرد.
گر سیه کردی تو نامه عمر خویش
توبه کن زانها که کردستی به پیش
مثنوی
به روایت مولانا:
نامه‌ای آید به دست بنده‌ای
سر سیه از جرم و فسق آکنده‌ای
اندر او یک خیر و یک توفیق نه
جز که آزار دل صدیق نه
چون بخواند نامه خود آن ثقیل
داند او که سوی زندان شد رحیل
*توبه در حقیقت عبور آدمی است از مرتبه نقصان به کمال و چون به کمال رسد آن گناهان که به سبب نقصان کرده است همه در چشمش خار می آید و اشک از چشمش جاری میشود و به شگفت می‌آید که چگونه چنان کار ناموزونی از او سرزده است و این بیزاری از کار نادرست خود نشان آمرزش اوست زیرا آنکس که از نادرستی به درستی آید و از ظلم به عدل گراید و از دروغ به راستی روی آورد شایستگی بهشت پیدا می‌کند.
اما اگر شخص بدون حرکت تکاملی صرفا به دلیل عدم توانایی و ترس از مردمان و فقدان امکانات، گناهانی را ترک کند آن شایستگی بهشت بر او واصل نمی‌شود زیرا هنوز از جهنم گناه عبور نکرده است.
6060