فیلم «موج نو» ساخته ریچارد لینکلیتر، در حالی با استقبال پرشور تماشاگران جشنواره کن و بیش از ۱۰ دقیقه تشویق ایستاده روبه‌رو شد که سرنوشت آن با تملک نتفلیکس به تناقضی عجیب رسید؛ فیلمی درباره سینمای مستقل، انقلابی و خیابانی موج نو، که حالا در چارچوب محدود پلتفرم‌های آنلاین محصور شده است.

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، فیلم «موج نو» (Nouvelle Vague) ساخته ریچارد لینکلیتر که با الهام از جریان انقلابی موج نوی فرانسه و با نگاهی خاص به فیلم ماندگار «از نفس افتاده» ژان-لوک گدار ساخته شده، هفته گذشته در جشنواره کن به نمایش درآمد و با تحسین چشمگیر حاضران روبه‌رو شد. این فیلم سیاه‌وسفید و فرانسوی‌زبان با بیش از ۱۰ دقیقه تشویق ایستاده، یکی از پرشورترین واکنش‌ها در کاخ جشنواره را رقم زد و چهره‌هایی چون کوئنتین تارانتینو نیز در بین حاضران بودند.

لینکلیتر که برای نخستین بار فیلمی به زبان فرانسوی ساخته، در مراسم افتتاحیه گفت: «بودن امشب در کن برای ما تحقق یک رؤیاست. یک سال پیش همین‌جا فیلمبرداری می‌کردیم و حالا فیلممان را اینجا نمایش می‌دهیم. سینما جادو است.»

با وجود موفقیت هنری این اثر، ماجرای پخش آن به نقطه‌ای بحث‌برانگیز رسید؛ نتفلیکس بلافاصله پس از نمایش جشنواره‌ای، حق پخش جهانی «موج نو» را خرید و عملاً آن را از چرخه‌ی معمول اکران سینمایی بیرون کشید. بر اساس قوانین اسکار، فیلم تنها دو هفته در سینماها به نمایش گذاشته می‌شود تا امکان حضور در رقابت‌های جوایز را از دست ندهد؛ اما پس از آن، تنها از طریق نتفلیکس در دسترس خواهد بود.

این تصمیم از سوی بسیاری از منتقدان، نوعی ناسازگاری با ذات فیلم تلقی شده است. «موج نو» نه‌فقط درباره سینمای خیابانی، ارزان‌قیمت، مستقل و علیه ساختار است، بلکه از اساس، ادای احترامی به گدار است؛ فیلمسازی که پلتفرم‌ها و سرمایه‌داران سینما را زیر سؤال می‌برد.

با این حال، اثر لینکلیتر به‌عنوان یک بازآفرینی سینمایی از زایش موج نوی فرانسه، با بازی گیوم ماربک در نقش گدار و همراهی بازیگرانی چون زویی دویچ، آدرین رویارد و آبری دولین، موفق شده است دلبستگان سینمای هنری را مجذوب خود کند.

اکنون باید دید آیا «موج نو» با وجود زندانی‌شدن در پلتفرم، می‌تواند روح آزادانه سینمای گدار را زنده نگه دارد، یا در تناقضی ناگزیر، به اثری بدل می‌شود که در ستایش آزادی ساخته شد اما در اسارت به نمایش درآمد.

۵۹۲۴۳

منبع: خبرآنلاین