به گزارش خبرآنلاین به نقل از اطلاعات آنلاین، روزنامه کیهان در ۱۳ تیر ۱۳۶۸ در گزارشی به عملکرد تلویزیون در پوشش مراسم تشییع امام خمینی پرداخت. این گزارش این‌طور آغاز می‌شود: «تابوت فلزی که مانند خیالی ناگهانی پیش چشم‌های بهت‌زده، خسته و متورم کسانی که در محوطه مرقد هستند، از در کوچک هلی‌کوپتر بیرون می‌آید و بر فراز دست‌هایی که گویی مائده‌ای آسمانی را به تبرک حمل می‌کنند به پرواز درمی‌آید. واحد سیار تلویزیون که در همان نزدیکی مستقر است کار را آغاز می‌کند. اینان باید این واقعه تاریخی را ثبت و ضبط کنند اما دست‌هایی که دوربین را این‌سو و آن‌سو می‌برد و روی تابوت و مدفن زوم می‌کند با دیدن برق تابوت فلزی ناگهان متشنج می‌شود. چشم‌ها از روزن دوربین برداشته می‌شود و های‌های گریه فیلم‌برداران با هیاهوی ماتم‌بار جمعیت می‌آمیزد. این‌جا واحد سیار شماره ۱۰ است؛ همان واحدی که فیلم‌های ورود امام را در سال ۵۷ در بهشت‌زهرا گرفت، با همان دست‌هایی که دوربین را روی چهره نورانی‌اش زوم کردند و همان چشم‌هایی که از «ویزور» دوربین سیمای خدایی او را نگریستند.»
مهندس، محمود فلاح، مدیرکل تولید و مدیر پشتیبانی فنی تولید سیما، درباره اقدامات انجام‌شده در این روز تاریخی برای پوشش مراسم تشییع امام به کیهان گفته بود: «تصمیمی که برای ثبت و ضبط وقایع مربوط به ارتحال امام ازجمله مراسم تودیع و تدفین گرفته شد این بود که کار به دو صورت انجام شود: یکی برای پوشش تصویری زنده مراسم برای بینندگانی که مشتاق دیدن این مراسم بودند و امکان حضور در تهران را نداشتند و دوم برای آرشیو و ثبت در تاریخ. برای مرحله اول یعنی پخش مستقیم، از دوربین‌های پرتابل استقاده کردیم که در اولین مراسم، در مصلی ۱۵ دوربین پرتابل و دو واحد سیار این کار را انجام دادند و به صورت زنده و با سیستم ماکروویو از مصلای تهران پخش مستقیم داشتیم. آماده‌سازی نیروها برای این کار در مدتی کوتاه انجام گرفت. بچه‌ها واقعا صادقانه و از جان‌ودل کار می‌کردند. برای مثال روزی که قرار بود مراسم تودیع در مصلی برگزار شود شب تا صبح بچه‌ها مشغول نصب ماکروویو واحدهای مستقر بودند. در مصلی علاوه بر ۱۵ دوربین پرتابل، ۶ دوربین هم مشغول فعالیت بود که مجموعا ۲۱ دوربین مراسم مصلای تهران را پوشش داد. مرحله بعدی اکیپهای فیلم‌برداری بودند که کار آرشیو تاریخ را انجام می‌دادند. برای این کار سه هلی‌کوپتر به طور همزمان مشغول فیلم‌برداری بودند. برای مراسم تشییع، شبی که قرار بود فردای آن مراسم برگزار شود، مسیر از مصلی تا بهشت‌زهرا بررسی شد، تمام پل‌هایی هوایی مسیر اندازه‌گیری شد و متراژ مصلی تا بهشت‌زهرا در نظر گرفته شد تا پوشش کاملی به مراسم داده شود.»
مهندس فلاح توضیحاتش را درباره اقدمات انجام‌شده برای پخش مستقیم مراسم از بهشت‌زهرا توضیح می‌دهد تا این‌که به نکته جالبی اشاره می‌کند و می‌گوید: «نکته جالب توجه این است که واحدی که در بهشت‌زهرا مراسم تدفین را گرفت، همان واحد شماره ۱۰ بود که ورود امام را در سال ۱۳۵۷ در بهشت‌زهرا پوشش داده بود و واحدی را که برنامه‌ریزی کرده بودیم برای مسیر، واحد شماره ۲۳ بود که در سال ۱۳۵۷ مراسم ورود امام را از فرودگاه تا بهشت‌زهرا سرویس داد. واحد مستقر در مصلی نیز همان واحد مستقر در فرودگاه در سال ۱۳۵۷ بود. شاید اکثر بچههایی که در این واحدها فعالیت می‌کردند، همانهایی بودند که در مراسم ورود امام فعال بودند. چون معمولا عوامل واحدها ثابت هستند.»
۲۵۹