تاریخ انتشار: ۲ اردیبهشت ۱۳۹۱ - ۱۲:۳۹

کشور کوچک امارات که تاریخ چندانی ندارد به دنبال ایجاد حساسیت های ملی، هویتی و سرزمینی است و از هر فرصتی برای نشانه های هویت سازی در سطح مردم و منطقه و نشان دادن آن در سطح جهانی استفاده می کند.

شرق: سفر محمود احمدی نژاد رییس جمهوری به جزیره ابوموسی یک سفر استانی بود اما با واکنش بسیار جدی کشور امارات مواجه شد. در این رابطه می توان به دو نکته اشاره کرد: حاکمان امارات (به خصوص شیخ نشین ابوظبی) این تصور را دارند که موضوع جزایر ایرانی همچنان قابل پیگیری است و از هر فرصتی استفاده می کنند تا موضوع این جزایر را به میان آورند تا یک موضوع فراموش شده در سطح منطقه ای و بین المللی تلقی نشود. از لحاظ سیاسی هم به اعتقاد من کشور کوچک امارات که تاریخ چندانی ندارد به دنبال ایجاد حساسیت های ملی، هویتی و سرزمینی است و از هر فرصتی برای نشانه های هویت سازی در سطح مردم و منطقه و نشان دادن آن در سطح جهانی استفاده می کند. مثلاساخت و سازها و اجرای طرح های بزرگ و منحصربه فرد از قبیل بلندترین برج دنیا در راستای هویت سازی است. نکته دیگری که از آن می توان نام برد واکنش کشورهای خلیج فارس و صحنه گردان اصلی منطقه یعنی عربستان سعودی است. حساسیت به موضوع جزایر ایرانی می تواند برای انحراف افکار عمومی منطقه از سرکوب بحرین به کار گرفته شود. چون فرصت خوبی برای عربستان است تا افکار مردم جامعه عرب را از ارسال نیروهای نظامی به بحرین و سرکوب های گسترده به سمت دیگری سوق دهد.
اما در مورد واکنش ها در ایران به اعتقاد بنده ایران کشوری با اعتماد به نفس ملی بالاو مقتدر در سطح منطقه ای و بین المللی است. همین چند روز پیش از موضع برابر با آمریکا و غرب وارد مذاکره هسته ای شد. اینکه مردم به این مساله حساسیت و واکنش نشان می دهند بسیار خوب است و می توان این حساسیت را در روزنامه ها و سایت ها و کامنت ها مشاهده کرد. افکار عمومی جهان هم این را درک خواهند کرد که مردم ایران در موضوعات ملی و تمامیت ارضی دارای حساسیت و اتحاد داخلی هستند و از اصول خود نخواهند گذشت. اینها نشانه های خوبی است اما به نظر من ضرورتی ندارد ایران در روابط دوجانبه با کشور کوچکی چون امارات حساسیت نشان دهد. چون به هر حال همه می دانند که مالکیت این جزایر سه گانه به لحاظ تاریخی با ایران است. اما این حساسیت ها موجب بهره برداری غربی ها خواهد شد تا آنها به ایجاد سپر موشکی، انباشت تسلیحاتی در منطقه یا به دنبال قرارداد نظامی در منطقه یا همان پروژه ایران هراسی باشند. به نظرم حساسیت عمومی مردم ایران بجا و عالی است اما در روابط دوجانبه بین دولتی نیازی به حساسیت نباید وجود داشته باشد، چون باعث سوء استفاده قدرت های بزرگ می شود.
 

منبع: وبلاگ مهمان خبرآنلاین