به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، نولان، بیش از بسیاری از کارگردانان دیگر، صلاحیت دارد که درباره آثار کلاسیک سینما نظر بدهد و به نظر می‌رسد علاقه خاصی به یکی از فیلم‌های ابتدایی هیچکاک دارد.
دومین اثر هالیوودی آلفرد هیچکاک، اندکی پیش از شکل‌گیری ژانر نوآر و بلافاصله پس از آغاز جنگ جهانی دوم ساخته شد. امروزه «خبرنگار خارجی» اغلب در سایه آثار مشهورتر هیچکاک مانند «ربه‌کا» و «سایه شک» نادیده گرفته می‌شود.
با این حال، این فیلم تأثیر مشخصی بر کریستوفر نولان داشته است؛ تا جایی که او در صحبت‌هایی درباره یکی از شاهکارهای سینمایی خود، مستقیماً به این فیلم اشاره کرده است. نولان آن‌قدر مجذوب «خبرنگار خارجی» است که این فیلم را در میان مجموعه‌ای از فیلم‌ها برای نمایش عمومی در بریتانیا در سال ۲۰۱۷ انتخاب کرد.
تأثیر آلفرد هیچکاک بر سینمای کریستوفر نولان، بیش از آن چیزی‌ست که اغلب مردم تصور می‌کنند. نخستین فیلم بلند نولان در سال ۱۹۹۸ در واقع ادای احترامی بود به فیلم‌های هیچکاک؛ آثاری که تأثیرات فرمی و مضمونی آن‌ها را می‌توان در سراسر کارنامه کارگردان «شوالیه تاریکی» مشاهده کرد.
با این حال، تنها فیلمی از هیچکاک که نولان آن را جزو فیلم‌های مورد علاقه‌اش معرفی کرده، تریلر جاسوسی سال ۱۹۴۰ با عنوان «خبرنگار خارجی» است (به نقل ایندی وایر). در سال ۲۰۱۷، همزمان با اکران فیلم جنگی «دانکرک»، از نولان خواسته شد مجموعه‌ای از فیلم‌هایی را که بر او تأثیر گذاشته‌اند برای مؤسسه فیلم بریتانیا (BFI) انتخاب کند. «خبرنگار خارجی» یکی از ۱۱ فیلمی بود که او برگزید.
فیلم‌هایی که کریستوفر نولان برای مجموعه‌ی BFI در سال ۲۰۱۷ انتخاب کرد:
عنوان فیلم کارگردان
«طمع» – ۱۹۲۴
«طلوع: آواز دو انسان» ۱۹۲۷
«در جبهه غرب خبری نیست» – ۱۹۳۰
«خبرنگار خارجی» – ۱۹۴۰
«مزد ترس» – ۱۹۵۳
«نبرد الجزایر» – ۱۹۶۶
«دختر رایان» – ۱۹۷۰
«بیگانه» – ۱۹۷۹
«ارابه‌های آتش» – ۱۹۸۱
«سرعت»– ۱۹۹۴
«توقف‌ناپذیر»– ۲۰۱۰
نولان در مقدمه‌ای مکتوب برای این مجموعه نمایش‌ها (به نقل از فیلم استیج)، از «مهارت فنی خیره‌کننده» فیلم «خبرنگار خارجی» تمجید کرد. واقعاً هم حق با اوست: این فیلم با جسارت خاصی در فرم، راه را برای برخی از پیشرفت‌های بزرگ سینمای مدرن هموار کرده است.
اگر این فیلم تا این اندازه نادیده گرفته نمی‌شد، «خبرنگار خارجی» به‌عنوان یکی از بهترین فیلم‌های جاسوسی دوران خودش و شاید تمام دوران مورد ستایش قرار می‌گرفت.
این اثر، داستانی کلاسیک به سبک هیچکاک از فریب، اغوا و سوءظن را با جنبه‌های بصری ژانر نوآر ترکیب می‌کند؛ ژانری که بلافاصله پس از انتشار این فیلم، در سینمای آمریکا گسترش یافت.
از نظر تماتیک و بصری، «خبرنگار خارجی» پلی می‌سازد میان دو اثر بزرگ هیچکاک در دهه‌های ۱۹۳۰ و ۱۹۴۰: «۳۹ پله» و «بدنام».
فیلم، سکانسی مشابه بند ۲۷ را از صحنه پایانی «۳۹» پله وام می‌گیرد، درحالی‌که به «بدنام» آن حس رازآلود و شخصیت‌های مرموز و نازی‌مسلک را می‌بخشد.
برای پژوهشگران و علاقه‌مندان آثار هیچکاک، این فیلم ارزش تحلیل دقیق دارد؛ چه از منظر روان‌کاوی فرویدی در مورد شخصیت زن محبوب قهرمان داستان، و چه از نظر میزانسن‌ها و صحنه‌پردازی‌های شگفت‌انگیزش.
با این حال، هنگام اکران، «خبرنگار خارجی» تا حد زیادی به دلیل هزینه‌های بالای تولید صحنه‌های ویژه‌اش در گیشه موفق نبود.
این فیلم، پرهزینه‌ترین اثر هیچکاک تا سال ۱۹۴۴ و «ساخت قایق نجات» بود. فیلم‌هایی همچون «ربه‌کا»، «آقا و خانم اسمیت»، «سوءظن»، »خرابکار» و «سایه شک» همگی با هزینه‌ای کمتر ساخته شدند.
اما گران‌ترین سکانس خبرنگار خارجی همان صحنه‌ای‌ست که بیشترین تأثیر را بر کریستوفر نولان و نسل‌های بعدی فیلم‌سازان گذاشت.
به‌طور خاص، صحنه‌ی پایانی که در آن یک هواپیمای مسافربری به دریا سقوط می‌کند، الهام‌بخش اصلی چند سکانس در فیلم تاریخی «دانکرک» بود.
خود نولان نیز در مقدمه‌ای که برای نمایش این فیلم در مجموعه BFI نوشته بود، مستقیماً به این صحنه اشاره کرد.
او نوشت: «هیچ بررسی‌ای از تعلیق سینمایی و روایت بصری بدون پرداختن به هیچکاک کامل نمی‌شود. مهارت فنی او در به تصویر کشیدن سقوط یک هواپیما در دریا در فیلم «خبرنگار خارجی»، الهام‌بخش بسیاری از آن چیزی بود که ما در «دانکرک» تلاش کردیم انجام دهیم.»
ما می‌توانیم ردپای مستقیم این صحنه‌ی کلاسیک هیچکاک را در دو لحظه کلیدی از روایت هوایی «دانکرک» ببینیم.
در اولین مرتبه در صحنه‌ای جریان یک نبرد هوایی بین جنگنده‌های بریتانیایی اسپیت‌فایر و هواپیماهای آلمانی را می‌بینیم؛ جایی که چند هواپیما از منظر دید خلبان‌ها به سوی آب شیرجه می‌زنند.
به طور کلی می‌توان گفت این فیلم به جهان فیلم‌سازی نولان رنگ مهمی داده است.
مترجم: ریحانه اسکندری
منبع: اسکرین‌رنت
59244