گفت‌وگوی اختصاصی خبرگزاری خبرآنلاین استان سمنان با مریم رضائیان، رئیس هیأت هندبال استان سمنان و مدیر تیم‌های ملی بانوان فدراسیون هندبال را در زیر مطالعه کنید
در روزهایی که ورزش بانوان با وجود استعدادهای فراوان، هنوز برای دیده‌شدن می‌جنگد، برخی زنان هستند که نه‌تنها برای خود راه باز کرده‌اند، بلکه تلاش کرده‌اند دیگران را نیز از پشت درهای بسته عبور دهند. مریم رضائیان، بانوی مدیر شاهرودی، یکی از همین چهره‌های اثرگذار است که امروز هم ریاست هیأت هندبال استان سمنان را برعهده دارد و هم سکان مدیریت تیم‌های ملی هندبال بانوان را در فدراسیون به‌دست گرفته است.
در گفت‌وگویی مفصل و صمیمانه با او، درباره میزبانی اردوی تیم ملی در سمنان، جایگاه هندبال بانوان، چالش‌های مدیریتی، رؤیاهای بلند برای دختران ورزشکار و سهم زنان در مدیریت ورزشی کشور گفت‌وگو کردیم؛ گفت‌وگویی که لبریز از تجربه، انگیزه و باور به تغییر بود.
✅ چرا سمنان میزبان تیم ملی شد؟
»خانم رضائیان، شما به‌عنوان مدیر تیم‌های ملی هندبال بانوان، چرا استان سمنان را برای میزبانی اردوی تیم ملی بزرگسال انتخاب کردید؟
این انتخاب چند بُعد مهم داشت. اول، سمنان از نظر امکانات، سالن‌های استاندارد و حمایت نهادهای ورزشی، شرایط مناسبی دارد. دوم، این میزبانی پیام روشنی داشت: هندبال فقط متعلق به چند استان خاص نیست. سمنان هم ظرفیت میزبانی ملی را دارد.
در کنار این‌ها، میزبانی تیم ملی در استان، انگیزه بزرگی برای نوجوانان و جوانان علاقه‌مند ایجاد می‌کند. دختران ورزشکار وقتی بازیکنان ملی را از نزدیک می‌بینند، باور می‌کنند که آن‌ها هم می‌توانند.
✅ زیرساخت‌ها چقدر قابل دفاع‌اند؟
»در مقایسه با استان‌های دیگر، سمنان از نظر امکانات ورزشی در چه جایگاهی است؟
سمنان در چند سال گذشته پیشرفت خوبی داشته؛ سالن‌های چندمنظوره مناسب، خوابگاه قابل قبول، نظم اجرایی خوب و حمایت مسئولان. شاید از نظر تنوع امکانات نسبت به استان‌های برخوردار عقب باشیم، اما از نظر انگیزه، همکاری و کیفیت اجرا، چیزی کم نداریم. مهم‌تر از همه، اراده داریم.
✅ اثرات ملموس اردو برای استان
»مهم‌ترین دستاورد این اردو برای هندبال بانوان استان چه بود؟
ایجاد انگیزه و باور. دیدن تیم ملی از نزدیک برای ورزشکاران جوان ما، تصویر واقعی از قله‌های ورزش ساخت.
همچنین فرصتی برای تعامل مربیان، داوران و مسئولان استان با کادر فنی تیم ملی بود. این خودش یک کلاس آموزشی زنده بود. ضمن اینکه اعتمادسازی خوبی برای میزبانی‌های بعدی هم شکل گرفت.
✅ تعامل با مردم و رسانه‌ها چطور بود؟
»در طول اردو، برنامه‌ای برای ارتباط با جامعه ورزشی یا رسانه‌ها داشتید؟
بله، حضور بازیکنان استان در کنار ملی‌پوشان یکی از اهداف بود. همچنین نشست‌هایی غیررسمی با مربیان برگزار شد. از نظر رسانه‌ای، بخشی از ظرفیت‌های استان فعال بودند، اما واقع‌بینانه بگویم هنوز با نقطه مطلوب فاصله داریم. رسانه‌ها باید جدی‌تر به این نوع رویدادها بپردازند.
✅ دو مسئولیت، یک هدف
»همزمانی مدیریت تیم‌های ملی و ریاست هیأت استان، چگونه بر عملکرد شما تأثیر دارد؟
این دو جایگاه مکمل هم هستند. تجربه ملی را به استان می‌آورم، و مشکلات استان را در سطح فدراسیون بهتر منتقل می‌کنم. البته حفظ تعادل آسان نیست، اما با تیم قوی، برنامه‌ریزی دقیق و باور قلبی، تلاش می‌کنم این هم‌افزایی را حفظ کنم.
✅ چالش‌های استانی با نگاهی ملی
»بزرگ‌ترین چالش شما در مدیریت هندبال استان چیست؟
محدودیت منابع مالی و تجهیزاتی. ما به امکانات بیشتر، برنامه‌های آموزشی و نیروی انسانی متخصص نیاز داریم. اما با نگاه ملی، سعی کرده‌ام از ظرفیت فدراسیون برای جلب حمایت‌ها و ارتقاء استان استفاده کنم. به‌نوعی پلی بین استان و فدراسیون ساخته‌ایم.
✅ سیاست فدراسیون برای استان‌های کمتر برخوردار
»آیا حمایت‌های خاصی برای استان‌هایی مثل سمنان تعریف شده؟
فدراسیون هندبال، به‌ویژه با رویکرد دکتر پاکدل، نگاهی توسعه‌گرا دارد. اما جذب حمایت بیشتر، به تلاش و پیگیری مدیران استان هم بستگی دارد. من با ارتباط نزدیک با فدراسیون، سعی کرده‌ام سهم سمنان را بیشتر کنم.
✅ سهم سمنان در تیم ملی
»چه تعداد از بانوان استان در رده‌های ملی حضور دارند؟
در سال‌های اخیر شاهد رشد قابل‌توجهی بودیم. تینا کیهانی، غزاله مهری، سوفیا فیلسوف و فاطمه احمدی از جمله بانوانی هستند که در رده‌های جهانی و دانش‌آموزی به تیم ملی دعوت شده‌اند. بیش از ۱۰ نفر در اردوهای ملی حضور داشتند. هدف ما حضور پایدار در تیم بزرگسالان است.
✅ تجربه مدیریت زنانه در فضایی مردانه
»به‌عنوان یک زن، مسیر مدیریت در هندبال برای شما چطور بوده؟
سخت، ولی الهام‌بخش. نگاه‌های سنتی هنوز وجود دارند، اما با تخصص، صبوری و پشتکار، توانسته‌ام مسیر را ادامه دهم. هدف من این بود که ثابت کنم زنان می‌توانند در مدیریت ورزش مؤثر و اثرگذار باشند — و امروز، حضور من برای دختران جوان یعنی یک امکان واقعی.
✅ وضعیت فعلی هندبال بانوان استان
»نقاط قوت و ضعف هندبال بانوان در استان چیست؟
نقاط قوت: حضور در لیگ‌های کشوری، مشارکت خانواده‌ها، مربیان دلسوز و حمایت اداره کل ورزش.
نقاط ضعف: کمبود امکانات تمرینی، نیاز به آموزش مربیان، پراکندگی منابع. برنامه‌مان این است که با آموزش پایه، مسابقات شهرستانی و پیوند با فدراسیون، این ضعف‌ها را به فرصت تبدیل کنیم.
✅ استعدادیابی و آموزش
»برای استعدادیابی، آموزش مربیان و مسابقات چه برنامه‌ای دارید؟
طرح‌های علمی و هدفمند با همکاری آموزش و پرورش، کلاس‌های تخصصی برای مربیان، گسترش لیگ شهرستانی، آموزش معلمان ورزش، و بازدید دانش‌آموزان از تمرینات ملی. هدف ما ساختن چرخه‌ای پیوسته بین کشف استعداد، آموزش و رقابت است.
✅ موانع توسعه در شهرستان‌های کوچک
»چه موانعی جدی برای ورزش بانوان در شهرستان‌ها وجود دارد؟
مهم‌ترین موانع: کمبود فضا، نبود مربی زن متخصص، مسائل فرهنگی و اجتماعی، و کمبود حمایت مالی. ما با طرح‌های مرحله‌ای، آموزش، تعامل با خانواده‌ها و جلب اعتماد تلاش داریم این موانع را کاهش دهیم.
✅ آینده هندبال بانوان سمنان
»آیا می‌توان به حضور بیشتر ملی‌پوشان از استان امیدوار بود؟
قطعاً. با ادامه برنامه‌های فعلی، چشم‌انداز روشنی داریم. آرزو نیست؛ برنامه است. حضور پایدار در لیگ‌ها، تربیت مربیان قوی، و ارتباط با فدراسیون، پایه‌های این آینده‌اند.
✅ انگیزه ماندن در مسیر سخت
»آیا لحظاتی بوده که دلسرد شوید؟ چه چیزی باعث شده ادامه دهید؟
بله، فشار زیاد، نگاه‌های جنسیتی و نادیده‌گرفتن‌ها گاهی سخت بودند. اما حمایت خانواده، انگیزه از دختران ورزشکار و باور به تغییر، من را در مسیر نگه داشته‌اند. هر دختری که امروز وارد سالن هندبال می‌شود، به من انرژی دوباره می‌دهد.
✅ رؤیای بلند برای هندبال بانوان
»بزرگ‌ترین رؤیای شما برای هندبال بانوان ایران چیست؟
حضور پایدار در سطح اول آسیا و جهان، المپیک، پخش زنده بازی‌های بانوان، سالن‌های مملو از تماشاگر، اسپانسرهای قوی، و روزی که دختری از سمنان در تیم ملی بزرگسال ایران بدرخشد. این‌ها رؤیا نیست؛ آینده‌ای است که برایش می‌جنگیم.
✅ اگر از مدیریت فاصله بگیرید...
»دوست دارید در چه جایگاهی باقی بمانید؟
در جایگاهی که بتوانم تأثیرگذار باقی بمانم؛ آموزش، مشاوره، پرورش مدیران زن جوان. اثرگذاری فقط در مقام رسمی نیست؛ گاهی یک معلم یا مشاور مسیر صدها نفر را روشن می‌کند.
✅ یادگار شما برای آینده چیست؟
»می‌خواهید از دوران مدیریتی‌تان چه چیزی به‌یادگار بماند؟
تغییر نگاه به حضور بانوان. زیرساخت‌هایی که ماندگار شد، دخترانی که رؤیاهایشان واقعی شد، و مربیانی که دیگر نیازی به اثبات خود ندارند. اگر فردا، هندبال بانوان ایران در آسیا و جهان بدرخشد، و سمنان در قلب آن باشد، می‌دانم که سهم کوچکی در آن داشته‌ام — و این برایم کافی‌ست.