با پدر این جوان که متخصص بیهوشی در بوشهر است گفتگو کردم و اجازه انتشار ماجرای تلخی که منجر به در گذشت این جوان شد را گرفتم.
دکتر مهرور برایم تعریف کرد که عادل همه زندگی خودش را وقف حیوانات ولگرد شامل سگ وگربه و کفتر کرده بود. او باغی داشت که شمار زیادی سگ و گربه نگهداری می کرد. در آپارتمانش هم تعداد زیادی سگ و گربه بودند که حتی در رختخواب همراه او بودند. ۱۵۰۰ کفتر را نیز غذا می داد. پدر تعریف می کرد که با او سخت مخالف بود ولی متاسفانه نتوانسته بود مانعش شود.
یک ماه پیش گربه ای او را چنگ می زند و این شروع ماجراست. بعد از مدتی او دچار تشنج شده و مدتی نتوانسته بود غذا بخورد. با وخیم شدن حالش در بیمارستان بستری و علیرغم تلاشهای زیاد کادر پزشکی در ۱۸ شهریور خانواده را داغدار کرد.
این دومین مورد مشابه از مرگ کسانی است که به حیوانات غذا می دهند. حدود دوماه پیش هم غذا رسانی در تنکابن در اثر هاری جان باخت. آقای دکتر مهرور قول داد که خودش سر فرصت در این مورد خواهد نوشت.
کسانی که هنوز متوجه خطر افزایش جمعیت حیوانات ولگرد در محل مسکونی انسانها نیستید، بدانید که خطر این حیوانات جان شما و خانواده شما را هم تهدید می کند.
عبارات حیوان ستیز و حیوان آزار - که عده ای برای گرم کردن کاسبی درست کرده اند - را کنار بگذارید، این حیوانات باید طبق قانون و عرف جهانی جمع آوری شوند. زیست در زندگی شهری وجامعه انسانی تابع پذیرش حقوق انسانی و حقوق محیط زیستی است. هیچ کس خود سرانه اجازه ندارد حقوق انسانها و محیط زیست را پایمال و برای خود حاشیه امنی درست کند. همینکه قانونگذار اجازه فروش ماده مخدر را نمی دهد، اجازه سرعت بالا در جاده و خیابان نمی دهد، باید مطابق حقوق عامه جلوی این فرهنگ نادرست و اشتباه را بگیرد.
اینجانب ضمن تسلیت به آقای دکتر مهرور و خانواده این جوان، باشد که این داستان درس عبرتی باشد برای پایان این وضع اسف باری که برای همه خطرناک‌است، مردم وخود حیوانات.
از اینکه با همرسانی این یادداشت به فرهنگ سازی کمک می کنید، تشکر می کنم.
تاریخ انتشار: ۲۰ شهریور ۱۴۰۴ - ۱۰:۵۹
داستان زندگی عادل مهرور، داستان غم انگیز جوانی است که تحت تاثیر فرهنگ سازان منوتویی و دلالان منتفع از افزایش حیوانات ولگرد به قیمت جانش تمام شد.
منبع: خبرآنلاین