به گزارش پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ، در کتب معتبر تاریخی آمده است: بُشر بن حارث معروف به بشر حافی ابتدا به انجام معاصی و شرابخواری و دنیا پرستی مشغول بود.
روزی در خیابان کاغذی پیدا کرد که در آن نوشته بود: «بسم الله الرحمن الرحیم»
آن کاغذ را برداشت تا مبادا بر روی آن پا گذاشته شود.سپس پارچه یا کاغذی خرید و آن را خوشبو کرد و لای دیواری گذاشت.
شب در خواب به او فرمودند: ای انسانی که اسمم را پاکیزه کردی، اسم تو را در دنیا و آخرت بر سر زبان ها می کنم.
اندکی نگذشت که به وسیله حضرت امام موسی بن جعفر علیهماالسلام توفیق توبه پیدا کرد و از عابدان و زاهدان موحد روزگار شد و به سبب احترام اسم حضرت حق، نامش پر آوازه گشت.
همچنین هنگامی که حضرت موسی بن عمران علیه السلام به خاطر کفر و ظلم بی شمار فرعون او را نفرین و درخواست عذاب الهی نمود، خداوند به او وحی کرد که ای موسی؛ تو به کفر فرعون نگاه می کنی و من به سر در قصرش نگاه می کنم که نام مرا «بسم الله یا بسم الله الرحمن الرحیم» نوشته است. چون خدای تعالی اراده کرد فرعون را عذاب کند، نام خویش را از بالای در قصرش پاک کرد، و او را از قصرش بیرون برده و سپس در دریا غرق نمود.
منبع: حوزه
به نقل از لئالی الاخبار،ج ۳،ص۳۳۵
داستان دوستان