به گزارش خبرآنلاین روزنامه ایران نوشت: علیرضا دبیر پیش از حضور در این مسابقات وعده داده بود که برای مدال طلا؛ ۳ میلیارد تومان پاداش نقدی به اضافه ۱۰۰ میلیون حقوق ماهیانه به مدت یک‌سال، برای مدال نقره ۷۰۰ میلیون تومان پاداش نقدی به اضافه حقوق ماهیانه ۳۰ میلیونی به مدت یک‌سال و برای مدال برنز هم ۵۰۰ میلیون تومان پاداش نقدی و ۲۰ میلیون حقوق ماهیانه به مدت یک‌سال در نظر گرفته است.
حالا تیم ملی کشتی آزاد در زاگرب دو مدال طلا، دو نقره و سه برنز به دست آورده است که این مدال‌ها 8 میلیارد و 900 میلیون تومان آب می‌خورد. با توجه به پرداخت حقوق ماهیانه این رقم به 12 میلیارد و 740 میلیون تومان می‌رسد.
این رقم هم با توجه به حقوق ماهیانه که باید فدراسیون کشتی پرداخت کند تا 20 میلیارد و 160 میلیون تومان افزایش پیدا می‌کند. بنابراین فدراسیون کشتی باید 32 میلیارد و 900 میلیون تومان پاداش بدهد. رقمی که در ورزش امروز اصلاً رقم زیادی محسوب نمی‌شود. یعنی اگر با فوتبال و هزینه‌هایی که در بخش ملی یا باشگاهی می‌شود، مقایسه کنیم، این رقم شاید به اندازه نصف قرار داد یک بازیکن معمولی و درجه دو هم در رده باشگاهی نیست اما در عین حال نزدیک به بودجه سالانه برخی از فدراسیون‌هاست. به طور مثال بودجه فدراسیون‌های موتورسواری، گلف و بدمینتون در سال 1404 نزدیک به 50 میلیارد تومان است که فدراسیون کشتی نزدیک به 70 درصد بودجه آنها را برای مسابقات قهرمانی جهان به کشتی‌گیرانش پاداش می‌دهد.
این آمار از یک سو توانمندی بالای فدراسیون کشتی در جذب منابع مالی را نشان می‌دهد و از سوی دیگر نشان دهنده تفاوت عجیب و غریب مدال‌آورترین و پرافتخارترین فدراسیون ورزشی کشور در قیاس با باشگاهای فوتبال است.