دو روش براي آدرس دهي IP در جهان رايج است: IP version 4.0 - IP version6.0
IPv4 در سال 1983ايجاد شد و تاکنون رايج‌ترين روش کار بود. در اين روش از اعداد 32 بيتي استفاده مي‌شود. يك نشاني IP با 4 عدد كه توسط نقطه از يكديگر جدا شده‌اند مشخص مي‌شود.
مثال: 192.168.0.1
هر عدد در اين نشاني بين صفر تا 255 است، پس آدرس دهي بين 255 .255 . 255 . 255 تا 0. 0 . 0 .0 قابل تعريف است. در اين روش مي‌توان 4 بيليون آدرس منحصر بفرد ايجاد كرد. اما با گسترش چشم‌گیر ابزار و وسایل‌های ارتباطی این مقدار کفاف جهان امروز را نمی‌دهد. بنابراین از پروتکل جدیدی باید استفاده کرد.
IPv6.0 در سال 1999 ايجاد شد و از روش 128بيتي استفاده مي‌كند، در نتیجه از سيستم عددنويسي هگزا (16تايي) بهره می‌برد.
این آدرس‌ها در مبنای 16 نوشته می‌شوند و شامل 3.403× 1038 آدرس هستند.
به نظر شما این مقدار IP تا چه زمانی نیاز ما را برطرف می‌کند؟
2121