در یادداشت قبلی از کرامات موجود در دایرة المعارف تشیع نوشتیم و از شرح لمعه شهریار شفیق سخن گفتیم که در صندوقی در لندن نگهداری می شود.
کرامتی دیگر از همان کتاب (جلد 11 ص 399) و از همان نویسنده (احمد سجادی) این بار در باره علامه مجلسی در ذیل مدخل «علوم غریبه» داریم. ایشان نسخه ای از علامه مجلسی یافته که ایشان در آن رساله که در باره نجوم بلکه تنجیم است از نظریه گالیله و کپرنیک دفاع کرده است.
بدون هیچ توضیحی این چند سطر را نقل می کنیم:
اختیارات، پارسی، تألیف علامه محمد باقر مجلسی که چاپ فعلی آن معتبر نبوده و در حقیقت نسخه شایع آن، از نسخ تحریف شده است و بخش هایی از اختیارات ملاابراهیم گیلانی را در آن مدخل ساخته‌اند. و از طرفی بیانات پارسی مجلسی در این کتابچه پیرامون دفاع از جلیلای رومی (= گالیله) (م 1642م) و کبیرنیک (= کپرنیک) (م 1543) در اثبات گردش زمین بر گرد خورشید و بر محور خود، و مرکزیت خورشید در منظومه افلاک را کاملا حذف نموده‌اند.
مجلسی به نحوی زیرکانه دو لفظ جلیل و کبیر را در اسم این دو منجم و ریاضی دان بزرگ غرب گنجانیده است و هیأت کبیر نیکی (= کپرنیکی) و جلیلائی (= گالیله ای) را در همین بخش از رساله با آیات قرآن و روایات اهل بیت و دوازده امام تطبیق نموده و بر مسلمین الزام می کند که دست از متابعت خرافات فلاسفه ایرانی آن عصر برداشته و به هیأت جدیده اعتقاد پیدا کنند.... اصل این رساله پارسی به دستخط خود مجلسی نزد جناب دکتر ابراهیم مهدوی ـ مقیم لندن ـ موجود است و هنوز چاپ نشده. اغلب این رساله در مورد ملاحم و احکام نجوم معتبره است....
شاهدید که این بار هم ابراهیم مهدوی و نسخه های منحصر به فرد او، که البته کسی قادر به دستیابی به آنها نیست، سبب یک اظهار نظر شگفت شده است. خدا کند درست باشد، اما سادگی است اگر کسی ذره ای از آن را درست بپندارد. این اراجیف فقط برای شناخت سطح علم و دانایی در کشور ما بسیار سودمند است، بسیار....
داستان ادامه دارد....