آرواره‌های کروکودیل دارای دو نوع ماهیچه است، یکی ماهیچه‌های بسیارضعیف که برای باز کردن دهان فعال می‌شود و دیگری ماهیچه‌های بسیار قوی که برای بستن و قفل شدن آروارهها فعال می‌شود. کروکودیل‌های آب‌شور آرواره‌هایشان را با فشار 25.5 مگاپاسکال (معادل 251.8 برابر فشار هوا) روی طعمه میبندند. چنین فشاری توسط 16460 نیوتون نیرو روی سطح دندان‌ها با مساحت کلی 6.5 سانتی‌متر مربع اعمال می‌شود.
برای مقایسه، انسان می‌تواند با اعمال 890 نیوتن نیروی گاز گرفتن و اعمال فشار 1 تا 1.4 مگاپاسکال روی دندان‌هایش، یک تکه استیک را پاره کند. کفتارها، شیرها و ببرها می‌توانند با اعمال نیروی 4450 نیوتنی، نزدیک به 6.9 مگاپاسکال فشار بر طعمه خود اعمال و آن را از هم بدرند. هم‌چنین در یک شبیه‌سازی کامپیوتری در سال 2008 / 1387 تخمین زده شده بود که کوسه سفید 6.5 متری می‌تواند آرواره‌های خود را با فشار 27.6 مگاپاسکال (معادل با 17790 نیوتن نیروی گاز گرفتن) بر روی طعمه فرود آورد، هرچند که این مورد هنوز در حیات وحش اندازه‌گیری نشده است.
یکی از شاخص‌ترین تفاوتهای تمساح و کروکودیل هم در ترتیب دندانهای آنهاست. این عکس را پل کولمن از پارک حیات وحش سرنگتی گرفته و برای مشاهده عکس بزرگ از نشنالجئوگرافیک، میتوانید اینجا را کلیک کنید.
5353