محمود حاج‌زمان: اگر دوشنبه آینده همه چیز مطابق برنامه پیش رود، فلیکس بائومگارتنر بالاخره به سرعتی بیش از یک گلوله سریع خواهد رسید؛ روزی که قرار است این چترباز شجاع پرش نهایی خود را از کپسولی در ارتفاع 36 کیلومتری بالای سطح زمین انجام دهد.
به گزارش نیوساینتیست، طی 40 ثانیه وی به سرعتی حدود 1110 کیلومتر بر ساعت دست خواهد یافت؛ سرعتی که بیشتر از سرعت صوت در هوای سرد و رقیق لبه فضا است. به عنوان بخش از پروژه ردبول استراتوس، این پرش رکورد مرتفع‌ترین پرش آزاد دنیا را خواهد شکست، و ممکن است بائومگارتنر را به نخستین فردی مبدل سازد که سرعت صوت را در سقوط آزاد می‌شکند.
در پاسخ به افرادی که این پروژه را احمقانه می‌خوانند، ردبول بر ارزش اطلاعات و داده‌هایی تاکید می‌کند که پرش بائومگارتنر فراهم می‌کند، اطلاعاتی که می‌تواند برای صنعت رو به رشد گردشگری فضایی تجاری مفید باشد.
در حال حاضر، هیچ کس نمی‌داند اگر یک فضاپیمای تجاری مجبور شود در شرایط اضطراری مسافران خود را کیلومترها بالاتر از سطح زمین با چتر رها کند، چه اتفاقی رخ خواهد داد و سقوط آزاد با سرعت فراصوت بر روی بدن انسان چه اثراتی خواهد داشت. جاناتان کلارک، مسئول پزشکی پروژه می‌گوید: «ما تلاش می‌کنیم تا آنجا که می‌توانیم درباره سرعت فراصوت پیش‌بینی کنیم. اما واقعا چیزی نمی‌دانیم، چرا که هیچ کس قبلا این کار را انجام نداده است.»
پرش بائومگارتنر به پاسخگویی سوالات درباره جنبه‌های ایمنی احتمالی در پرواز فضایی کمک می‌کند، چیزی که خصوصا شرکت‌های بیمه به دنبال یافتن پاسخ آن هستند. بائومگارتنر می‌گوید: «شاید در ابتدا آنها اهمیت ندهند. اما اگر اولین حادثه رخ دهد، شرکت‌های بیمه خواهند گفت: شما باید لباس فضایی و چترنجات بپوشید! به یاد بیاورید که خودروها در ابتدا کمربند ایمنی نداشتند ولی اکنون به کیسه هوا، کمربند ایمنی و ترمزهای چندگانه مجهز هستند. این همان چیزی است که در خصوص عصر فضا در مقابل ما است.»
بائومگارتنر برای این پرش بزرگ چندین پرش آزمایشی کوچک‌تر را انجام داد، که آخرین آن رکوردشکنی بود که برای 24 سپتامبر / 3 مهر برنامه‌ریزی شده بود. اما کپسولی که بائومگارتنر را به استراتوسفر می‌برد، پس از پرش تمرینی 25 جولای / 4 مرداد در بازگشت به زمین آسیب دید. به همین دلیل برنامه پرش به 8 اکتبر / 17 مهرماه موکول شد.
گروه ردبول در حال بررسی شرایط آب و هوایی روز پرش در صحرای نیومکزیکو است، جایی‌که قرار است این پرش انجام شود. بیش از هر چیز، آنها به شرایط مناسب نیاز دارند تا بالون ویژه ارتفاع بالا حامل کپسول بتواند در ایمنی کامل تا نقطه صعود اوج بگیرد؛ سفری که حدود 2.5 ساعت طول خواهد کشید.
البته پایین آمدن بسیار سریع‌تر خواهد بود و تنها 335 ثانیه طول خواهد کشید. البته ممکن است این سفر به نشاط‌بخشی چیزی که شما تصور می‌کنید نباشد. بائومگارتنر می‌گوید: «خبر بد این است که شما این سرعت را احساس نمی‌کنید.»
53275