به گزارش آینده، استاد محمدرضا حکیمی از طلاب قدیم مشهد و از تئوریسین‌های مکتب تفکیک است که در مقابل تفکر فلسفی، بر تفکر بر مبنای قرآن و حدیث تاکید می‌کند. وی صاحب آثار مهمی از جمله مجموعه 7 جلدی الحیاة است که دین شناسی گسترده‌ای بر اساس قرآن و حدیث است. اطمینان مرحوم دکتر شریعتی به وی تا آنجا بود که وی اصلاح و انتشار کتاب‌هایش را به او سپرد.
استاد حکیمی در اقتصاد اسلامی نیز کار کرده و از معتقدان به جنگ فقر و غناست که طبعا از این موضع نسبت به بسیاری از اقداماتی که در دولت‌های جمهوری اسلامی شده نیز منتقد است.
اخیرا در جشنواره فارابی (علوم انسانی) وی در کنار برخی اساتید دیگر برای خدمت 50 ساله به علوم انسانی مرد تجلیل قرار گرفته بود که از دریافت جایزه خودداری و تلویحا از ضعف عدالت در حیات اقتصادی و کمبود حیثیت و کرامت و آزادی اجتماعی و سیاسی مردم در کشور انتقاد کرد.
در توضیح وی آمده است:
باسمه الحکیم
اطلاع یافتم که به عنوان یکی از برگزیدگان جشنواره فارابی انتخاب شده‌ام. ضمن سپاسگزاری از اظهار لطف داوران، به استحضار می‌رساند که اینجانب در جشنواره‌ها حضور نمی‌یابد. در جشنواره اخیر نیز حضور نیافته و جایزه‌ای دریافت نکرده است.
همان‌گونه که پیش‌تر هم یادآور شده‌ام، بار دیگر تاکید می‌کنم که تا هنگامی که در جامعه ما فقر و محرومیت مرئی ونامرئی بیداد می‌کند، برگزاری چنین جشنواره‌هایی، از نظر اینجانب در اولویت نیست.
در این جشنواره از فاضلان و استادانی، به نام خدمت 50 ساله به علوم انسانی تجلیل شده است. پرسش این است آیا این علوم برای ثبت در کتاب‌ها و در دنیای ذهنیت است یا برای خدمت به انسان و حفظ حقوق انسان و پاسداری از کرامت انسان است در واقعیت خارجی و عینیت؟ نصاب مقام انسان در معیشت و زندگی به منظور رشد متعالی، رسیدن به اقامه «قسط قرآنی» در حیات اقتصادی است (لیقوم الناس بالقسط) و برخوردار بودن انسان‌ها از حیثیت و کرامت و آزادی در حیات اجتماعی و سیاسی (ولقد کر منا بنی آدم).
آری، باید بکوشیم تا جامعه ما چنان نباشد که درباره‌اش بتوان گفت: «از دو مفهوم انسان و انسانیت، اولی در کوچه‌ها سرگردان است و دومی در کتاب‌ها»!
محمدرضا حکیمی