اسعدی در مطلب خود نوشته است: رعایت شئون مختلف اجتماعی از جمله سنتهای حسنه فرهنگ ماست. کلمات در محاوره و ارتباطات انسانی حتی اگر “هم معنی” و “مترادف” باشند مقصود و مقصد ویژه ای را می رسانند و مخاطب ایرانی در این خصوص بسیار حساس است.
وی در ادامه مطلب خود می‌نویسد: بدین روی، می توان برخی برخوردها در صحنه رسانه ها را “هشدار” تلقی کرد. فحش، دشنام، ناسزا، دعوا، تخطئه، تمسخر و ناراستی، اکنون کالای پرمشتری برخی رسانه ها شده و البته گویندگان، نویسندگان و اهالی مطبوعات و رادیو و تلویزیون نیز به آن دامن می زنند.
این استاد دانشگاه در بخشی از یادداشت خود آورده است: بالطبع مدیران و برنامه سازان این رسانه ها چون باید تجسم و تجلی این رسالت باشند، اگر فی المثل بواسطه خبط و خطای یک مدیر، شالوده کار فرهنگی صدمه ببیند؛ دیگر مهم نیست چه کسی جلودار و راهنمای یک برنامه یا شبکه است چرا که اساس کار مصدوم و معدوم شده است. تعلیم و تعلم تنها در گفتار و کلاس و دانشگاه و رسانه ها نیست، بلکه بیشتر و موثر تر در شیوه رفتار و رعایت شئون فرهنگی – اجتماعی است. بسیاری مواقع، آنچه انجام می شود بسیار رساتر از آنچه گفته می شود است. تحقیر یک شغل یا حرفه سالم، همانقدر سخیف است که تمسخر معلولیت یک انسان یا تخطئه مرام و قومیت و لهجه یک شخص. و لحاظ این موارد بنیاد روابط انسانی سالم را تشکیل می دهد. و بر این نکات اثر آیات و روایات و پندها و نصایح الهی و دینی را نیز بیفزاییم حجت شرعی هم بر این ناروایی داریم. پس چگونه است که مدام فضای تحقیر و دشنام و ناسزا گسترده تر می شود؟ و کسانی که باید خود در تلطیف این محیط اجتماعی کمک کنند "دامن گستر" این موقعیت می شوند؟
برای خواندن متن کامل این مطلب، لطفا اینجا را کلیک کیند.
تاریخ انتشار: ۲۰ آذر ۱۳۹۱ - ۱۱:۱۲
دکتر محمود اسعدی در مطلب تازه خود در وبلاگ نخبگان خبرآنلاین با عنوان «شأن فحش» به گسترش فحش و ناسزا در برخی رسانه‌ها پرداخته است.
منبع: خبرآنلاین