ايشان با اتصال به منبع نوراني وحي همچون خورشيد مي درخشيدند و هركس را كه در معرضشان قرار مي گرفت منور مي كردند و استعداد رويشش را شكوفا مي ساختند.
با نور خود راهِ "راست" را به او مي نماياندند و با گرماي ايمان و معرفتشان به او انرژي براي حركت به سوي كمال مي بخشيدند. اما خودشان از شدت نور ديده نمي شدند و گمانم براين است كه هيچكس نتوانست به كنه وجود ايشان پي ببرد.
امروز هركدام از ما به ميزان سعه وجودي خويش و بهره اي كه احياناً از محضر اين عالم جليل القدر برده ايم درباره بُعدي از ابعاد شخصيت والاي ايشان سخن مي گوييم و چون بسياري نيز هنوز لب بر نگشوده اند بسياري از ابعاد اخلاقي، علمي و عرفاني ايشان براي دوستدارانشان ناشناخته است.