حجت الاسلام سیدرضا اکرمی، عضو جامعه روحانیت مبارز، در مورد عزاداری‌های و سوگواری‌ها بر ائمه و اباعبدالله الحسین(ع) اظهار داشت: در زمینه عزاداری و تعزیه بر سالار شهیدان، اباعبدالله الحسین ما شیعیان آن حضرت باید در سوگواری‌ها همان روش پیامبر اکرم را در پیش بگیریم. ما می‌بینیم رسول اکرم(ص) درباره امام حسین یک روشی را از همان زمان ولادت حضرت امام حسین(ع) داشته‌اند که موضوع اباعبدالله را شفاف و گویا و رسا برای مردم بگویند. در واقع از نوع بیان و سلوک رسول‌الله بر می‌آید که پیامبر(ص) تلاش دارند تا اهمیت وقایعی که بر اباعبدالله می‌رود را از پیش بر مردم آشکار سازند. از این رو باید دانست که امام حسین(ع)، تنها مولودی است که در هنگام ولادت‌شان به پیامبر اکرم هم تبریک گفته شد و هم تسلیت. این یک بیان است. بیان دیگر هم از امام صادق(ع) است که می‌فرمایند: «شیعیان ما در هنگام شادمانی ما شادمان هستند و در هنگام غم و غصه‌دار بودن ما، محزون و غمگین می‌باشند».
عضو جامعه روحانیت مبارز همچنین در ادامه گفت: بر اساس این دو بیان، موضوع امام حسین و عزاداری و سوگواری برای مظلومیت امام حسین(ع) از ابتدا وجود داشته و تاکنون هم ادامه یافته است. در زندگی و سیره ائمه اطهار هم این موضوع عملیاتی شده است. از جمله حضرت امام رضا(ع) جزء امامانی هستند که به موضوع عاشورا و نهضت حسینی میدان وسیعی داده‌اند و در این زمینه سخنان بسیار شیوا و موثری را برجای گذاشته‌اند و اهتمام ویژه‌ای به این موضوع نموده‌اند.
این نماینده سابق مجلس شورای اسلامی در پاسخ به این سئوال که شیوه‌های عزاداری بر سرور و سالار شهیدان اباعبدالله حسین در عصر ائمه اطهار به چه صورتی بوده است، گفت: اولاً باید این اصل را پذیرفت و دانست که ائمه شیعه(علیهم السلام) قطعاً برای مظلومیت و ظلم‌هایی که بر آنها و علی‌الخصوص اباعبدالله حسین(ع) وارد شده است، سوگواری می‌کردند. در عین حال شیوه‌ها و روش‌های این عزاداری‌ها و سوگواری‌ها هم طبیعتا از تنوع و تفاوت‌هایی برخوردار بوده است. به عنوان مثال در حالات امام صادق(ع) آمده است که وقتی برخی از مرثیه خوانان بر ایشان وارد می‌شدند، از آنها می‌خواستند که برای ایشان مرثیه بخوانند و حتی از زنان هم می‌خواستند که بنشینند و به مرثیه سرایی ها گوش فرا دهند یا از امام محمدباقر(ع) نقل است که ایشان وصیت نمودند که تا 10 سال پس از وفات ایشان در منا، مبلغی صرف برگزاری مراسم سوگواری برای اباعبدالله صورت پذیرد. باز در موردی دیگر وقتی شخصی به نام «دعبل خزاعی» وارد بر حضرت امام رضا(ع) می‌شود قصیده‌ای می‌خواند که بسیار مورد توجه آن حضرت واقع می‌گردد.
سیدرضا اکرمی همچنین در ادامه در مورد شیوه‌های متفاوت عزاداری و سوگواری در رثای ائمه شیعه و علی الخصوص اباعبدالله الحسین(ع)، افزود: شیوه‌های مختلفی را می‌توان در بیان مصائب و ظلم‌هایی که بر ائمه وارد شد، در پیش گرفت. ممکن است کسی با نگارش یک مقاله یا برگزاری یک تعزیه بر این عمل همت گمارد و کس دیگری با سخنرانی و مداحی و اموری از این قبیل. در هر حال شیوه‌های سوگواری بنا بر شخص برگزار کننده و مخاطب او می‌تواند متفاوت باشد.
حجت الاسلام سیدرضا اکرمی ضمن اشاره به برخی از آسیب‌هایی که ممکن است در روند برگزاری عزاداری‌ها به وجود بیاید، افزود: وقتی بنا شد اصل مراسم عزاداری برای ائمه و به خصوص اباعبدالله را بپذیریم و برگزار کنیم، در این مسیر ممکن است آسیب‌هایی هم متوجه شود. ائمه ما همگی یا به ضرب شمشیر از ناحیه معاندین و یا به وسیله سم، مسموم شده و وفات یافتند. از این رو باید مظالمی که بر این بزرگواران رفته است گفته شده و در سوگواری بر آنها کوشید. در این میان نیز ممکن است عده‌ای به این علت که سطح معرفت و شناخت‌شان پایین است، ممکن است دچار غلو شوند. کما اینکه کسانی در زمان امام علی(ع) در مورد ایشان ادعای خدایی کردند و به اصطلاح «علی اللهی» شدند. این افراد در همان زمان در عصر امام علی(ع) مورد عتاب و تذکر شدید مولا علی(ع) قرار گرفتند. در مقابل نیز کسانی هم هستند که از شدت معاندت و بی‌مهری به جایگاه و موقعیت ممتاز ائمه(علیهم السلام)، به ناصبی مشهور شدند. در واقع افراط و تفریط در حق ائمه را در این دو گروه می‌توانیم به وضوح ببنیم.
این روحانی عضو جامعه روحانیت مبارز همچنین اظهار داشت: با این اوصاف گفته شده، ما نه غلو را خواهیم پذیرفت و نه عداوت در حق اهل بیت را چرا که این بزرگواران به شهادت قرآن مجید، اهل تطهیر و پاکی هستند. آیات مربوط به تطهیر و اکمال دین و مباهله از مهمترین آیات قرآنی است که نشان از شرافت و رفعت جایگاه این اولیا دین است. ما ائمه اطهار را از سطح خواند متعال پایین می‌آوریم و آنها را عبادالله می‌دانیم و صد البته برای آنها احترام و حرمت هم قائل هستیم.
وی در ادامه ضمن اشاره به برخی از مداحی‌های رایج شده در سال‌های اخیر، گفت: افرادی که به محضر ائمه(علیهم السلام) متوسل می‌شوند و ابراز ارادت و محبت می‌کنند دو دسته هستند؛ عده‌ای از همان ابتدا هیئت‌ها و عزاداری‌های‌شان زیر نظر یک عالم و روحانی آشنا به مباحث دینی، کنترل و تحت نظارت قرار می‌گیرد، لاجرم دچار این گونه انحرافات و مسائل حاشیه‌ای نمی‌شوند. اما عده‌ای هم هستند که در عین ارادت و محبت به اهل بیت و دیانت و مذهب، روحانی آشنا به مباحث دینی و آگاه در هیئت‌های‌شان نیست و به این مهم عنایت ندارند. به همین دلیل ممکن است دچار انحراف شوند و سخنان و یا شیوه‌های نامعقول و دور از شانی را بیان نمایند.
سیدرضا اکرمی عضو جامعه روحانیت مبارز، در پایان اظهار داشت: به نظر می‌آید که باید در رسانه‌های تبلیغاتی در مورد عزاداری‌ها و شعائر مرتبط به ائمه(علیهم السلام)، موارد مثبت را تقویت و تکثیر کنیم و موارد منفی را تذکر بدهیم و اگر توان آن را داشتیم، جلوی آن را بگیریم.
62303/