بهناز شیربانی: ساخت سریال‌های ملودرام چند سالی است که قوت بیشتری گرفته و حسین سهیلی‌زاده یکی از کارگردان‌هایی است که با ساخت این گونه سریال‌ها برای مخاطب تلویزیون شناخته شده است.
«عشق گمشده»، «پیله‌های پرواز»، «روزهای اعتراض»، «آخرین گناه»، «ترانه مادری»، «آخرین دعوت»، «دلنوازان»، «فاصله‌ها» از جمله این سریال‌ها هستند.
سهیلی‌زاده معتقد است در حال حاضر باید تنوع ژانر بیشتری در تلویزیون داشته باشیم، چرا که انتظار مخاطب تلویزیون نسبت به سالیان گذشته تغییر کرده است.
«دختران حوا» تازه‌ترین ساخته سهیلی‌زاده اخیرا روی آنتن شبکه تهران بود. این سریال روایتگر زندگی زنی به نام ثریا است که در زندان در آخرین روزهای زندگی خود پرده از رازهای بزرگ برمی‌دارد و از شیوا مددکار زندان کمک می‌طلبد. در این راه شیوا برای پی بردن به این راز دیگر ماجراهای مختلف می‌شود. این سریال در عین حال به داستان زندگی سه دختر در سه قشر جامعه که با فرهنگ‌های متفاوت زندگی می‌کنند اشاره و آن را به تصویر می‌کشد.
نیما شاهرخ‌شاهی، امیرحسین رستمی، ایرج راد، یکتا ناصر، تینا آخوندتبار، نازنین کریمی، لیدا عباسی، پرویز سیتری، مریم سرمدی، آیلار نوشهری، رضا یزدانی، مهدی کاسه‌ساز، مینا وحید، ملیکا پارسا، گوهر خیراندیش، پوریا پورسرخ، ساغر شکوری و پرویز سیرتی بازیگران سریال «دختران حوا» هستند.
به بهانه پخش سریال «دختران حوا» با حسین سهیلی‌زاده گپ‌و‌گفتی داشتیم که در ادامه می‌خوانید:
آقای سهیلی‌زاده خیلی از چهره‌های جوان برای اولین بار از طریق آثار شما به تلویزیون معرفی شدند. با سریال «دختران حوا» این اتفاق تکرار شد. کار کردن با بازیگران جوان و تازه‌کار سخت نیست؟
سه دختر اصلی سریال تقریبا تازه‌کار بودند و چند تجربه تصویری کوتاه داشتند، اما به نظر من بااستعداد بودند و بعد از تست گرفتن از حدود 350 نفر در نهایت این سه نقش به تینا آخوند تبار، نازنین کریمی وساغر شکوری سپرده شد.
قطعا کار کردن با کسانی که ابتدای راه هستند سختی‌های خودش را دارد، اما حاصل کار بسیار لذت‌بخش است. به نظر من در حال حاضر باید به دنبال چهره‌های جوان گشت و این‌ها باید جایگزین نسل گذشته شوند. اگر ما روی بازیگران جوان سرمایه‌گذاری نکنیم در آینده سینما و تلویزیون پیری خواهیم داشت، اتفاقی که در حال حاضر در جامعه هم شاهد آن هستیم. بنابراین احساس می‌کنم سرمایه‌گذاری روی جوان‌ها می‌تواند به مراتب بهتر باشد.
یکتا ناصر و گوهر خیراندیش در نمایی از سریال «دختران حوا»
شما از جمله کارگردان‌هایی هستید که مخاطبان با سریال‌های ملودرام شما ارتباط خوبی برقرار می‌کنند. فکر می‌کنید در حال حاضر هم ساخت اینگونه سریال‌ها اثرگذاری سابق را بر روی مخاطب داشته باشد؟
در حال حاضر کار کردن برای من در تلویزیون کمی سخت‌تر از گذشته است، چرا که فیلمنامه‌هایی به دستم می‌رسد که می‌بینم قبلا شبیه آن را ساخته‌ام یا یکی از همکاران من چنین سریالی را با مضمون مشابه به تصویر کشیده است. حدود 10 ماه است که کار نکرده‌ام و در حال حاضر بعد از ساخت 18 سریال به این فکر می‌کنم که بسیاری از قصه‌ها را به تصویر کشیده‌ام. نیاز است که به قصه جدیدی برسیم و بحث فیلمنامه‌نویسی در تلویزیون جدی گرفته شود و ایده‌های جدید تری برای ساخت سریال داشته باشیم. به نظر من بیننده حال حاضر تلویزیون انتظار دیگری از برنامه‌سازان دارد و ما نیز همگام با نیاز مخاطب باید حرکت کنیم.
این مشکلی است که بسیاری از کارگردان‌های تلویزیون درباره آن صحبت می‌کنند. به نظر شما پاشنه آشیل این اتفاق چیست؟
تعداد قصه‌هایی که در جهان داریم بسیار محدود است و تفاوت در نوع پرداخت آن‌ها است. در کشورهای دیگر دست فیلمسازان در به تصویر کشیدن برخی موضوعات باز‌تر است. موضوعاتی هست که فرهنگ و شرع ما اجازه ساخت آن‌ها را نمی‌دهد. خود ما هم دوست نداریم بر خلاف فرهنگ و شرع حرکت کنیم و این بخشی از قضیه است. از طرف دیگر بحث سلیقه‌ای هم در تلویزیون مطرح است.
در حال حاضر ژانر فانتزی در تلویزیون ما گم شده است و یا ژانر وحشت وجود ندارد. به نظر من نیاز است که تلویزیون برای باز کردن این فضا‌ها راه کار ارائه دهد. ذائقه مخاطب ما چند سالی است که به دیدن سریال‌های رئال عادت کرده است. شاید در ابتدا مخاطب تلویزیون خیلی ژانر تخیلی را نپذیرد، اما رفته‌رفته برایش عادی می‌شود و مخاطب خودش را پیدا می‌کند و در نهایت ما یک تنوع ژانر خواهیم رسید.
خود شما حاضر هستید در تلویزیون دست به این ریسک بزنید و کار متفاوتی ارائه دهید؟
نمی‌توانم بگویم کار بعدی من قطعا می‌تواند ساختارشکنانه باشد. به نظر من ما باید پیشنهاددهنده باشیم و به این عرصه ورود کنیم. در حال حاضر چند فیلمنامه به دست من رسیده که در حال بررسی کردن آن‌ها هستم. کار بعدی من یا ملودرام است و یا طنز.
فیلمنامه «دختران حوا» از زمان نگارش تا به تصویر کشدن آن چقدر تغییر کرد؟
بر اساس طرحی که داشتیم قصه «دختران حوا» کمی تغییر کرد. جابجایی دختر‌ها کمی مشکل شرعی داشت و مجبور بودیم فیلمنامه را بنا به شرایط کمی تغییر بدهیم و به سمتی حرکت کردیم که قابل اجرا شود. فیلمنامه‌ای با همفکری من و زامیاد سعوندیان نویسنده کاربنا به ضرورت تغییر کرد.
58247