مهر نوشت:

کامران باقری لنکرانی در حاشیه نشست دانشگاه تهران در جمع خبرگاران در واکنش به انتشار مصاحبه پدرش با رسانه های غربی گفت: من نمی دانم چرا موضوعات شخصی برخی کاندیداها آنقدر پررنگ می شود که به جای اینکه نقد هر محتوا و برنامه انجام شود برخی علاقه دارند به مسائل شخصی بپردازند.
وی در پاسخ به اینکه رهبر انقلاب در جمع کارگران به شاخصه های رییس جمهور اشاره کردند، شما کدامیک از این شاخصه ها را در خود دیده اید که وارد این عرصه شده اید گفت: آنچه مهم است این است که وقتی ما در صحنه حضور پیدا می کنیم نسبت به سایر افرادی که اعلام حضور کردند سنجشی داشته باشیم واگر دیدیم می توانیم یک سرمایه افزوده ای بر این مسیر اضافه کنیم در این صحنه حضور پیدا کنیم.
وی افزود: این اتفاق افتاده و ما بررسی ها را انجام دادیم و دیدیم که اگر در این صحنه حضور پیدا کنیم می توانیم یک نگاه بانشاط که بین آرمانگرایی و واقع گرایی تلفیق ایجاد می کند را شکل دهیم و اگر این حرکت منجر به پیروزی نشد می توانیم این نگاه را ترویج دهیم.
مردم ایران به هرکس رأی بدهند به هاشمی رفسنجانی رای نمی‌دهند
تسنیم هم نوشت:
کامران باقری‌لنکرانی کاندیدای جبهه پایداری در انتخابات ریاست‌جمهوری دوره یازدهم، در دانشکده حقوق دانشگاه تهران در جمع دانشجویان اظهار داشت: آمریکایی ایران را خطر امنیت و صلح جهانی در منطقه معرفی کردند و گاهی هم تمایل به مذاکره مطرح کردند زمان‌هایی بوده که فکر می‌کردند ما در نقطه ضعف هستیم.عده‌ای با این شرایط اگر دم از مذاکره بزنند یعنی به شرایط و نتایج آن اشراف ندارند. آمریکایی‌ها حاضر نیستند هیچگونه امتیازی به ما بدهند و ما نیز محتاج مذاکره با آمریکا نیستیم و اگر در صحنه بین‌المللی با مشکلی مواجه هستیم، راه‌حل مذاکره با آمریکا نیست و آمریکایی‌ها قصد دارند نشان دهند که ایران نیز مانند شوروی در مقابل آنها کم آورده و شکست خورده است. این افراد که راه‌حل‌های مشکلات اقتصادی را در مذاکره و رابطه با آمریکا می‌بینند باید جمیع جوانب را در نظر بگیرند و فقط برای قشر خاکستری و محدود حرف نزنند و منافع ملی را در نظر داشته باشند چرا که منافع ملی ما مذاکره بی‌قید و شرط با آمریکا نیست.
گزیده سخنان وی از این قرار است:
·         سیر کنار گذاشته شدنم از دولت دهم به دوران دولت نهم بر می‌گردد و ناگهانی نبود و اتفاقاتی در گذشته رخ داده بودکه باعث نمایان‌گر شدن تفاوت دیدگاه‌ها بود. بخشی از دلایل کنارگذاشتن بنده به انتصاب معاون اول رئیس‌جمهور در تیرماه 88 مربوط می‌شد و با جمعی از اعضای دولت به این انتصاب اعتراض داشتیم و در ابتدا آقای صفارهرندی نامه‌ای را نوشت که با تائید دیگر دوستان همراه نشد و گفتند که تمام اهداف ما را مشخص نکرده است و این وظیفه را به بنده دادند و من مامور شدم که نامه‌ای را تنظیم کنم و در آن نامه اعلام کردیم که در جلسه‌ای که معاون اول، مشایی باشد، شرکت نمی‌کنیم. این مورد منجر به حذف شدن آقای اژه‌ای و تهدید دیگران به عزل شد و من جز کسانی بودم که تا آخر دولت نهم باقی ماندم. البته تا زمانی که معاون اول نداشتیم، جلسات را رئیس‌جمهور برگزار می‌کرد و ما بر سر عهد و قرار خودمان باقی ماندیم و بعد از رفتن ما معاون اول جدید معرفی شد و این تفاوت نگرش بود که منجر شد در دولت دهم حضور نداشته باشم.
·         صحنه انتخابات 92 متاسفانه از سوی برخی تلاش می‌شود که به صحنه انتقام‌گیری از انتخابات 88 تبدیل شود و ما وظیفه داریم که اجازه ندهیم این اتفاق بیفتد و اجازه ندهیم افرادی که در سال 88 به دنبال اسقاط نظام اسلامی بودند، خودشان را پشت‌سر کاندیداهای ظاهرالصلاح پنهان کنند. به همین علت که این افراد که "رای‌آور" نیستند مجبور شدند که بگویند "من نمی‌گویم که نمی‌آیم". این انتخابات پیچیده‌ای است.
·         اگر هاشمی بیاید حتما شکست می‌خورد. هاشمی در عملکرد چند وقت اخیر خود نتوانسته اعتماد اصلاح‌طلبان و یا اصولگرایان را جلب کند و مواضع وی بیشتر باعث ابهام‌زایی بوده است تا ابهام زدایی. دیدگاه واپس‌گرانه وی در بین مردم جایی ندارد و مطمئنم مردم ایران به هر کس که رای بدهند به آقای هاشمی رای نمی‌دهند.
 
/2929
منبع: مهر