آتش نشان فداکار و درس اخلاق اجتماعی.
هفته قبل بود که در یکی از کلاس های درسم یکی از دانشجویان خدمات آتش نشانی را معرفی می کرد و از ایثار وگذشت شان نیز تصاویری ر ابه نمایش گذاشت.خبر فداکاری امید عباسی آتش نشان ایثار گری که جان خود را برای دختر کوچکی فدا کرد را این هفته از طریق اخبار شنیدم .به خود آمدم که در این زمانه که کمتر کسی به اخلاق توجهی جدی دارد و به نوعی بی تفاوتی در قبال مسایل و مشکلات دیگران تبدیل به ارزش شده است و عده ای به دنبال میز ها هستند و عده ای هم به دنبال سرکیسه کردن مردم،و ... هنوز هم هستند کسانی که به ما بگویند که:
مددکاری هنوز نمرده است.
زندگی با گذشت و فداکاری معنا پیدا می کند.
مسئولیت پذیری جزء لاینفک کاراست.
اگر هر کسی کار خود را خوب انجام دهد، همه چیز درست می شود.
مردانگی فقط قصه ای درکتاب ها و سخنرانی ها نیست، در زندگی واقعی هم مردانگی وجود دارد.
نوع دوستی هنوز نمرده است.
و ...اما پدر و مادر امید عباسی:
د رابتدا به شما هم تبریک می گویم که چنین فرزندی را تربیت کردید.ولی در گذشت این جوان فداکار را نیز به شما تسلیت می گویم.بدون شک تحمل غم عزیران سخت و دشوار است.حال اگر آن عزیز فرزند باشد به مراتب سخت تر.خداوند روح ایشان را غریق رحمت کند و به شما صبر جزیل عطا کند.
به همکاران آتش نشان هم تسلیت می گویم که همکار عزیزی را ازدست دادند.
همه با هم برای شادی روح امید عباسی که به ما درس اخلاق داد صلواتی بفرستیم.نشان درجه یک لیاقت و شجاعت زیبنده این جوان بود.