برگرفته از سایت قانون
موضوع تشکیل کابینه در لبنان همواره مسئله پیچیده ای بوده است. به طور کلی هر نخست‌وزیری که برای ریاست دولت انتخاب میشود با یک سری چالش‌های داخلی مواجه خواهد بود. مهمترین چالش در لبنان تنظیم یک کابینه ای است که از تمام طیفهای مختلف سیاسی در آن مشارکت داشته باشند. این بدان معناست که هر نخست‌وزیری که بتواند از تمام گروههای داخلی لبنان در کابینه خودش استفاده کند قطعا وضعیت مناسبتر و مستحکمتری را برای پیشبرد طولانیتر دوران ریاست خودش تدارک می‌بیند. بنابراین معمولا دولت هایی که با حضور تنها یک جناح سیاسی شکل میگیرند دوام چندانی ندارند. دلیل این که اکنون نیز تشکیل کابینه تمام سلام خیلی زمانبر شده، این است که وی به دنبال این است که طیفهای مختلف را در کابینهاش مشارکت دهد. به دنبال این مسئله تنوع دیدگاه‌ها نیز افزایش یافته و به خصوص پیرامون مسائل داخلی و مسئله سوریه، دیدگاههای متضاد گروههای حاضر مزید بر علت شده است. در حال حاضر مبنای اختلافات موجود بیشتر از این که مربوط به تنش بین احزاب و گروه های ملی واسلامی با جریان اکثریت یعنی 14 مارسی ها باشد ناشی از اختلافاتی است که به طور سنتی میان قطب های مسیحی لبنان یعنی مسیحیان منسوب به 14 مارس به خصوص سمیر جعجع از یک طرف و جریان آزاد لبنان به رهبری میشل عون از طرف دیگر وجود دارد. اختلاف وتنش میان این گروهها، اختلافات کهنه ای است و موجب شده که عموما آن‌ها نتوانند دور یک میز با هم جمع شوند. لذا تشکیل کابینه در لبنان همیشه با چالش مواجه بوده است. بحران سوریه نیزامروز مزید بر علت شده وموجب گردیده تمام سلام با مشکلات بیشتری برای تشکیل کابینه روبهرو شود. باید توجه داشت در صحنه داخلی لبنان اکنون دو ائتلاف مهم سیاسی وجود دارد.گروه موسوم به 14 مارس که حامیان سعدحریری،نزدیک به دیدگاه های غرب ومخالف نظام حاکم در سوریه هستند؛ وگروه 8 مارس که حامیان مقاومت وحزب الله و سوریه می باشند. در درون هردو ائتلاف طیف های مختلف طائفه ای لبنان اعم از احزاب مسلمان ومسیحی حضور دارند. انسجام نسبی موجود دراین دو گروه موجب شده اگر نظرات یک حزب در درون یک ائتلاف برای حضور در کابینه تامین نگردد مابقی احزاب این ائتلاف نیز از مشارکت در دولت منصرف می شوند ،باقی اعضا نیز خودشان را موظف میدانند که از این خواسته این عضو حمایت کنند. در این میان دیدگاه اولیه جریان مقاومت یعنی حزب ا... و جنبش امل در راستای توافق با تمام سلام و مشارکت با او بود اما اختلافات14 مارسی ها با میشل عون باعث شده که تمام سلام نتواند به جمع‌بندی برسد. این نکته را نیز باید مدنظر داشت که جریان 14 مارس خودش را در فضای امروز پیروز می داند و تمام سلام را نماینده خود میداند. لذا انتظار دارد که حداقل دوسوم کابینه را در کامل اختیار داشته باشد و البته مایل نیست یک سوم بقیه کابینه به اضافه یک وزیر اضافی را در اختیار گروه 8 مارس قرار دهد چرا که نفر اضافی تحت عنوان ثلث معطل یعنی طرف سومی که میتواند در شرایط سخت تصمیمساز باشد، قدرت زیادی به اقلیت خواهد داد. تاکنون تمام سلام با این طرح موافقت نکرده و اگر وضعیت به همین شکل پیش رود با توجه به زمان کمی که تا انتخابات آینده باقی مانده، احتمالا وی مجبور خواهد شد یا تنها از جریان 14 مارس برای تشکیل کابینه استفاده کندویا استعفا دهد.