به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین؛ معروف و هم‌تیمی‌هایش رفته بودند تا انتقام آن بازی را از لاجوردی‌پوشان بگیرند. هرچند اگر بازی دوم را هم می‌بردند، نتیجه دلچسب‌تر و شیرین‌تر می‌شد اما باخت دوباره، آن هم در ست پنجم و روی پوئن آخر، تنها بدشانسی را یادش می‌آورد. او معتقد است: «خدا نخواسته ایتالیایی‌ها بیشتر در کشورشان تحقیر شوند.»
*بازی دوم با ایتالیا چطور بود؟
باخت در بازی دوم بدشانسی بود. یکی، دو اشتباه داور و بدشانسی ما، نتیجه‌‌اش باخت بود. فکر می‌کنم خدا نمی‌خواست ایتالیا با دو باخت در کشورش تحقیر شود. پس کمک کرد تا آنها برنده شوند اما بازی خوبی بود. ما بعد از دو ستی که به ایتالیا دادیم، خیلی خوب به بازی برگشتیم. آمار هم نشان می‌دهد تیم ما یک سر و گردن بالاتر از آنها بود. اگر یکی، دو پوئن این‌ور و آن‌ور نمی‌شد، حالا ما برنده بودیم.
*بازی با ایتالیا در مسابقه‌های جهانی 2010 دوباره تکرار شد.
درست همان اتفاق تکرار شد که ما در آخرین لحظه و با یک پوئن به ایتالیا باختیم. هرچند ما بعد از دو بازی با گرفتن چهار امتیاز و دادن دو امتیاز، ثابت کردیم باخت به ایتالیا اتفاقی بود. نتیجه‌ای که ما در این دو بازی گرفتیم، حالا حالا‌ها، از ذهن‌ها پاک نمی‌شود.
*وقتی ست پنجم 12 - 9 ایران جلو بود، انگار ایتالیایی‌ها ناامید شده بودند.
نتیجه که به 12- 9 رسید، نه اینکه بازی تمام شده باشد، اما آنها دیگر امید نداشتند. فقط اتفاق می‌توانست نتیجه را برگرداند و به آنها کمک کند که سه پوئن عقب مانده را جبران کنند و ببرند. متأسفانه آن اتفاق افتاد. حادثه‌ای که قابل پیش‌بینی نبود. خودشان هم باور نمی‌کردند.
*تاریخی‌ترین بازی والیبال ایران محسوب می‌شود؟
این دو بازی با ایتالیا، تاریخی‌ترین بازی‌های ایران بود که ماندگار شد. فکر نمی‌کنم کمتر کسی احتمال می‌داد ما چهار امتیاز از ایتالیایی بگیریم که صدرنشین گروه بود، روسیه را هم در روسیه برده اما بچه‌ها معادلات را به‌هم زدند. من از تک‌تک بچه‌ها به خاطر کار تیمی راضی‌ام. خوشحالم که با کمک هم، همه را انگشت به دهان گذاشتیم. حتی به ذهن کسی هم خطور نمی‌کرد. همه کارشناسان ایتالیایی غافلگیر شده بودند.
*واقعاً فکر می‌کردید برنده بازی باشید؟
یکی از آرزوهای بچه‌ها، شکست ایتالیا بود. به خاطر اینکه از رقابت‌های قهرمانی جهان 2010 به میزبانی ایتالیا خاطره خوبی از بازی با این تیم نداشتیم. ته دلمان مانده بود که انتقام بگیریم، البته گرفتیم.
*کری‌خوانی در بازی اول کم‌کم داشت خطرناک می‌شد، شاید خیلی‌ها می‌ترسیدند کار به درگیری فیزیکی برسد.
این مسائل همیشه در ورزش هست. قابل پیش‌بینی نیست اما کنار آمدن با آن بستگی به تجربه بازیکنان دارد که با کنترل شرایط اجازه ندهند در عملکردشان تأثیر منفی بگذارد. خوشبختانه وقتی این اتفاق افتاد، بچه‌ها اوضاع را کنترل کردند و روی کارشان تأثیر نگذاشت و کار به جاهای باریک نرسید. برعکس روی ایتالیایی‌ها تأثیر گذاشت.
*بچه‌ها می‌گفتند ایتالیایی‌ها قبل از بازی اول خیلی مغرورانه رفتار می‌کردند، بعداز بازی هم رفتارشان همین‌طور بود؟
وقتی ما بردیم، خیلی به آنها برخورد. من به بچه‌ها هم گفتم آنها عزمان را جزم کرده‌اند تا در بازی دوم برای برد به زمین بیایند. همان موقع هم گفتم که برد در بازی دوم شیرین‌تر از بازی اول است. واقعاً آنها آمدند و هرچه داشتند رو کردند. بهتر از این هم نمی‌شد اما در ست چهارم اسیر بازی خوب ما شدند و کاری هم از پیش نبردند. در نتیجه هم با اینکه باختیم اما چهار امتیاز از آنها گرفتیم.
*حالا مردم باید منتظر برد کوبا هم باشند؟
بعد از بازی معقول و برد ایتالیا، حالا همه این ذهنیت را دارند که باید کوبا را هم ما ببریم. با این دو بازی ما توقع خودمان و مردم را از خودمان بالا بردیم. می‌دانم که مردم دوست دارند تیم برنده باشد. ما هم تلاش می‌کنیم نتیجه بگیریم اما این توقع درست نیست که به خاطر برد صربستان و ایتالیا، کوبا را هم باید ببریم. چراکه هر بازی شرایط و برنامه خاص خودش را دارد. آن هم در کوبا. ما با روحیه و انرژی که از برد صربستان و ایتالیا گرفته‌ایم، برای نتیجه در هاوانا بازی می‌کنیم. می‌رویم تا بیشترین نتیجه را مثل ایتالیا بگیریم.
43 43